Bubbelen

Het is koud. Behoorlijk koud ook, snachts -10 en overdag rond het vriespunt. Maar met schitterend zonnetje, strakblauwe lucht en alles met een wit laagje dus helemaal míjn weer. Ik houd ervan. Vroeger als ik met de kinderen op de fiets zat en ze zeurden over koude vingers of tenen, leerde ik ze altijd al dat het misschien wel koud, maar wel gezond weer was. Lekker hoor, op kou kun je je kleden!

Surprise

Ik zie op tv hoe kinderen druk zijn met surprises maken. Ik vond sinterklaas in Nederland altijd echt een geweldig feest. Als kind, maar natuurlijk ook als moeder.

En toen de kinderen iets groter waren kon ik het ook niet laten om ze een beetje te plagen met een gedicht of cadeautje. ‘Dat hoort bij sinterklaas, worden ze hard van’, zei ik dan als mijn mannetje vond dat ik wel erg hardvochtig was.

Vooral de oudste was vaak de klos. 

papier hier!

Hongaren hebben een heel merkwaardige manier om hun gemeentelijke belastingen te innen.

Het is een heel spektakel.

Met twee man/vrouw sterk, komen ze aan de deur. Ze hebben een enorme stapel enveloppes en daar wordt dan de enveloppe tussenuit gepikt die voor jou is. Een formulier moet getekend worden zodat ze kunnen zien dat je het aangenomen hebt.

Onthaasten

Onthaasten....

Het was weer eens tijd om te treinen. Dit keer niet met de plattelandsvrouwenvereniging, maar met mijn mannetje.

Er moesten boodschappen gedaan worden en dus ging de tas op wielen ook mee.

Ik heb altijd een beetje een ‘schoolreisjesgevoel’ als ik in het boemeltje stap. Het geeft ook een enorme rust om op deze manier boodschappen te doen.

mijn oma

Er loopt hier in het dorp een oud Hongaars vrouwtje rond. Als ik haar langs zie krummelen moet ik altijd aan mijn oma denken.

Mijn omaatje, die zolang ik me kan herinneren een extreem gerimpeld gezichtje had. Volgens mij heb ik nog nooit een foto van haar gezien zonder de rimpels. Het hoorde gewoon bij haar. Het was tenslotte mijn óma!

Haar ogen vijf keer vergroot door de glazen van haar bril. Een klein, iel vrouwtje en altijd liep ze een beetje krommig, ze had een soort bochel.

Ik heb goeie herinneringen aan haar.

Ik blijf....

Omdat wij onze dieren achter hebben moeten laten tijdens de bruiloft hier in Hongarije, is het zaak dat we zo snel mogelijk weer terug zijn.

Ik blijf op de huisdieren van ons bruidspaar passen, want zij gaan zoals dat gebruikelijk is, op huwelijksreis.

herfstklusjes

Het is nog steeds heerlijk weer, we lopen nog steeds in een tshirtje buiten de herfstklusjes te doen. In de zomer maken we een lijstje met alle klusjes die echt voor de winter gedaan moeten worden en

Mooiste dag

Om half elf gaat Nick de bruid ophalen. Ik wil er niks van missen, dus wij gaan gezellig mee. 

‘Waar is het bruidsboeket eigenlijk?’. Ik heb het nergens gezien.

‘Dat wordt bij Lizzy gebracht’, zegt Nick.

De laatste avond

De laatste avond

De laatste avond als vrijgezel hebben we als gezin doorgebracht met onze gom.

En in stijl. Naar zo’n ‘All you can eat’ restaurant gingen we even traditioneel met allevier de jongens laten zien dat deze formule aan ons goed besteedt is.

ikea

Ikea

We komen er niet zo vaak, helaas. Het grote geel-blauwe doolhof dat de naam  Ikea draagt. Ik kan er uren in ronddwalen, heerlijk. Maar mijn mannetje denkt er heeeeeel anders over, net als waarschijnlijk de meeste mannen. Ik zie tenminste veel mannen rondlopen met zo’n typisch: ‘ ik moet van mijn vrouw mee vandaag’- gezicht.

reis

Reis

Onze  zoon ging trouwen, dus moesten we naar Nederland.

Omdat het vanwege onze dieren eigenlijk niet kan, was het nog een hele puzzel. Normaal gesproken gaan we om en om. Maar hier wilden we natuurlijk samen bij zijn. Hoe gaan we dat aanpakken, was de vraag.