maandag 19 oktober 2015

Stroom

Een half jaar geleden kwamen er mannetjes van de EON, dat is het bedrijf dat over de elektriciteit gaat hier. We kregen een nieuwe meter en toen ze die geplaatst hadden kregen we de mededeling dat de stroom echt vernieuwd moest worden. Nou was dat niet echt een verrassing, want in ons eigen huis hebben we ook al een paar keer smeulende draadjes gehad, die hebben we dan laten vernieuwen, maar daar is in de honderd jaar dat het huis er staat, nog veder nooit iets aan gedaan, dus we weten ook wel dat de boel slecht is. 
We hebben hier ook maar gewoon één groep, ik kan bijvoorbeeld niet de wasmachine en de boiler tegelijk aan hebben, dus als ik ga wassen, trek ik altijd de stekker van de boiler eruit. Je moet even nadenken,maar ach, als je er eenmaal aan gewend bent maakt het niet uit.
En alle bekabeling laten vernieuwe in een huis waar je in woont, is niet te doen.
Daarom besloten we om het nu goed aan te pakken en in het huis waar we straks gaan wonen meteen in één keer alle kabels te laten vernieuwen en omdat we toch bezig waren, in iedere kamer stopcontacten erbij te laten maken.
Zaterdag was het zover, de mannen van de elektra kwamen en begonnen te slijpen, te boren, het ging met grof geweld. Wat een puinhoop zeg!
Gisteren kwamen ze weer en vandaag moeten de sleuven dichtgesmeerd worden. Daarna moet alles weer gewit worden. En dan kunnen we eigenlijk pas echt beginnen.



zaterdag 17 oktober 2015

Plafond

Volgende stap in het project is het verwijderen van de plafondplaten in de kamer die de zitkamer moet gaan worden. Bijna ieder Hongaars huis zit hetzelfde in elkaar. Leem op zolder en in de kamers platen tegen de balken gespijkerd, zodat de troep van de zolder niet tussen de balken door dwarrelt en vooral ook om de warmte zoveel mogelijk vast te houden. Op zich werkt het redelijk goed en het kost natuurlijk niks, bovendien zijn deze huizen zo'n honderd jaar oud en in die tijd was dit een voor de hand liggende oplossing. 
Maar wij vinden de balken zo mooi, dus na het verwijderen van de leemtroep, halen we het plafond eruit. Het is een enorme bende, maar iedereen weet: het moet eerst een troep worden, voordat het mooi wordt. 
We zijn helemaal blij met de balken die onder de platen vandaan komen. 



vrijdag 16 oktober 2015

De wonderpan

Sinds we in Hongarije wonen, zijn we aan het proberen om met minder luxe toch optimaal van het leven te genieten. En dat lukt aardig. We hebben nog steeds meer luxe dan de gemiddelde Hongaar, maar we proberen toch zoveel mogelijk met ze mee te doen. 
Ik heb hier minder apparatuur, geen wasdroger meer, geen vaatwasser, geen stofzuiger, geen strijkbout, geen oven, geen föhn, geen krultang of stijltang en geen magnetron. Koken doe ik op een klein ouderwets campinggasstelletje met maar twee pitten. Vergeleken met mijn vijfpits gasstel in Nederland best even een terugschakeling. De droger mis ik niet, want hier hebben we een natuurlijke droger, de zon! De keren dat ik mijn was binnen moet drogen vanwege het weer, zijn per jaar op één hand te tellen. De vaatwasser mis ik niet, alleen in de zin dat ik hier ook een ieniemini aanrechtje heb en je dus al heel snel veel vaat hebt staan, dat is wel rommelig, maar dat is dan maar zo. Ik ben toch niet de netste huisvrouw, nooit geweest ook.
Een strijkbout gebruikte ik in Nederland ook al niet meer, gewoon afgeschaft, onzin. Als je een beetje rekening houdt bij het kopen van kleding en je hangt je was meteen op als het klaar is, hoef je helemaal niet te strijken. Die mis ik dus ook absoluut niet. Stofzuiger heb ik ook niet, mijn plavuizen hier liggen gewoon in zand, ik heb vijf honden die in en uit lopen en als je een net huis wilt hebben ben je dan al verkeerd bezig. Dat gaat ook mèt een stofzuiger nooit lukken. Bovendien gaat een stofzuiger meteen kapot als je niet eerst veegt en als ik geveegd hebt vind ik het al best, af en toe een dweil erover na het vegen en ik vind het alweer gescheten. De enige luxe die niet helemaal in het plaatje past in onze hottub, maar omdat we er eentje hebben die op hout verwarmd wordt, kan het net weer wel, vinden wij.
Mijn haren föhnen of stylen, ook afgeschaft. Ik ga twee keer per jaar naar de kapper om te knippen en daar moet iedereen het maar mee doen. Met uiterlijkheden ben ik hier helemaal niet bezig en ik kan het iedereen aanraden......heel relaxed! 
Wat ik wel miste is een oven. Ik ben geen bakster, maar af en toe een lekker keekje bakken is toch wel leuk. Maar een oven vreet stroom en dan kost zo'n cake meteen een vermogen en dan smaakt ie toch minder lekker. En toen kwam de oplossing via facebook. Want er blijkt een wonderpan te bestaan. Dat verzin ik niet, hij heet echt zo. Vroeger toen er nog geen ovens waren, hadden de mensen een wonderpan, waar je brood en cake mee kon bakken op je gaspit. Eén van mijn facebookvriendinnetjes uit Hongarije attendeerde mij daarop op facebook, dat was nou net iets voor mij! En een ander facebookvriendinnetje uit Nederland die dat berichtje las, stuurde me een berichtje: 'ik heb zo'n ding staan en doe er niks meer mee, is van mijn moeder geweest, hij is vijftig jaar oud. Wil jij hem hebben?'
Nou, graag! Mijn moeder haalde hem op, mijn kinderen namen hem bij mijn moeder mee en Jan nam m vanuit Nederland mee hierheen. 
Recepten staan op internet en nu de houtkachel weer aan kon, begon ik te experimenteren met de wonderpan. En hij doet zijn naam eer aan, want als een wonder bak ik nu een heerlijke cake en een heerlijk noten/rozijnenbrood. Energiezuinig, want de kachel brandt toch.
Dus de wonderpan is een geslaagde aanvulling op onze Hongaarse manier van leven. 







donderdag 15 oktober 2015

Op zijn Hongaars


Nou, ik heb het wel spannend gemaakt geloof ik, zo spannend is het nou ook weer niet hoor, want nee, we gaan niet terug naar Nederland, maar we gaan wonen in het huis naast ons, wat we gebruikten als vakantiehuis voor familie. En de reden is dat het een mooier en wat groter huis is, wat weg staat te kwijnen, het wordt er niet mooier op als er nooit in gestookt wordt. Bij ons moet er iets aan de badkamer gedaan worden, ons dilemma was dus gaan we verbouwen in ons huis of gaan we verhuizen naar het andere huis, waar al een mooie badkamer inzit, die nauwelijks gebruikt wordt.  Het is gewoon handiger daarin te gaan wonen, dan dat we hier aan het verbouwen gaan. Dus....we gaan verhuizen en het huis waar we nu in wonen wordt een gastenverblijf.

Het grote klussen kan dus beginnen, want het is een leuk vakantiehuis, maar om er in te gaan wonen moet er nog wel het één en ander gebeuren. 
Om te beginnen.....de stroom was om het maar kort te zeggen: verrot. Dus we willen het deze keer goed aanpakken en we laten een elektricien komen. Alle bekabeling moet vernieuwd worden, en we willen graag ook meer dan één stopcontact per kamer, wat hier heel normaal is. Mijn mening is dat je die nooit teveel hebt. Alles hangt, ook hier in het huis waar we nu wonen, aan elkaar met verlengsnoeren en van die kastjes waar zes stekkers in kunnen. Die zijn dan weer verbonden met een ander kastje waar zes stekkers in kunnen en die snoeren liggen door het hele huis. Je kunt er natuurlijk prima mee leven, maar nu er toch een mannetje moet komen, dan maar meteen alles aanpakken. 
Mannetje kwam, mannetje maakte een offerte en beloofde contact te houden en binnen twee weken aan de slag te gaan.
We werden een beetje aan het lijntje gehouden dus na vijf weken een ander mannetje laten komen, ook een offerte laten maken en die kon snel beginnen. En waar ik al bang voor was, het eerste mannetje werd ineens ook actief en toen hadden we er twee! Echt weer op zijn Hongaars dus.

Maar...aanstaande zaterdag gaat het gebeuren, dan komt er nieuwe stroom in het huis. Inmiddels is de zolder leeggehaald. Op bijna alle huizen hier, ligt van oorsprong een dikke laag leem, bedoeld als isolatie, zo deden ze dat honderd jaar geleden. Das goedkoop en voorhanden. Maar leem op je zolder geeft heel veel stof in huis, dus we hebben dat leeg laten maken, wat een klus was dat zeg. Maar voor een goed doel uiteindelijk. Nu gaan we isoleren met moderner materiaal: glaswol.

Dus...we hebben weer genoeg te doen, het grote klussen kan weer beginnen en ook al is het hiernaast, voor ons is het toch spannend.




De muren helemaal vochtig, dus ook daar moet wat aan gedaan worden.


dinsdag 13 oktober 2015

Vier jaar later

Het is alweer vijfenhalf jaar geleden dat we ons Hongaarse huisje kochten. De bedoeling was een vakantiehuisje, maar al snel waren we verknocht aan het huisje, de ruimte, de vrijheid en het land.
Alweer bijna vier jaar wonen we nu in ons 'vakantiehuisje' en het was een hele belevenis.
Ik had een idyllisch beeld van allemaal verschillende dieren die leuk vrij rondliepen, door elkaar met als einddoel toch wel de slacht. We hadden varkens, schapen, eenden, parelhoenders, ganzen en honden, de laatsten uiteraard als huisdier.
Na vier jaar sta ik met beide benen op de grond, alles door elkaar laten lopen lukt niet. De varkens hebben een paar keer los mogen lopen in de tuin, maar hoezeer ik het ze gunde, ze sloopten alles. En met alles bedoel ik letterlijk alles, niet alleen de tuin, maar ook de hekken en zelfs hele muren werden afgebroken. Dus na de slacht kwamen er geen nieuwe.




 De eenden mochten zwemmen in het zwembad en met kerst hebben we ze opgegeten, dat was een gek idee.



 Dat bleef ook bij die ene keer. De ganzen werden vermoord door een marter of iets dergelijks, we zullen het nooit precies weten, maar op een ochtend vond ik ze dood in het hok, de koppen waren meegenomen. Heb er nachtmerries van gehad. We verloren veel kippen en parelhoenders aan vossen, is uiteraard de natuur, maar het is heel triest om een kruiwagen met dode kippen op te ruimen. De schapen hebben we na drie jaar teruggegeven aan de schaapskudde waar ze uit kwamen, die sloopten ook alles, braken telkens uit en ik was als de dood dat ze de moestuinen van mijn buren zouden oppeuzelen. 



Het zou allemaal wel kunnen, maar dan moeten de dieren in hokken en dat was niet mijn bedoeling.



We houden het dus bij kippen en honden, die combinatie bevalt nog steeds uitstekend. Het aantal is gereduceerd tot zestien stuks en het zijn alleen maar sierkipjes,  ook nog leuk om naar te kijken en toch iedere dag een paar eitjes voor eigen gebruik. 
Ik kwam erachter dat ik een tuin toch wel heel leuk vind, dus ik ontwikkel langzaam aan wat groenere vingers.
We hebben wild zwijn geslacht, een hert en een fazant. We maakten zelf worsten en we rookten ham. 
Maar wat we hier vooral doen is genieten. Nog steeds iedere dag volop.
En binnenkort gaan we verhuizen. Maar daarover in mijn volgende blog meer.