Het is nu wel echt herfst. Heerlijk.
We zijn druk geweest met de najaarsklusjes.
Alle tuinmeubels zijn van hout en moesten in de lak. En we hebben er aardig wat dus dat was een hele toer.
De walnoten moesten worden geraapt want omdat het nog zo warm was steeds, moest toch het gras nog gemaaid worden en dan gaan de noten kapot, dus rapen maar.
We wilden nog wat veranderingen in de tuin, dus ook dat is in het najaar aan de beurt.
Nog een hekje hier, een struikje daar. Mijn trouw gestekte plantjes mochten allemaal een mooi plekje in de tuin opeisen.
De noten gedroogd en gepeld, de honden vonden het geweldig want ze zijn dol op walnoten.
Ik besloot een noten-rozijnen brood te bakken, je gaat dingen verzinnen he.
Het lukte, hij stond heerlijk te geuren in de keuken op het aanrecht en we genoten van een snee warm notenbrood met roomboter.
Tot ik wat geroezemoes hoorde in de keuken.....
Nietsvermoedend lopen we de keuken in....aanrecht leeg....
Van de daders geen spoor, kon ook geen kruimeltje vinden.
De teckels kunnen er onmogelijk bij, maar hebben waarschijnlijk dapper geholpen om in een recordtijd het slachtoffer te verorberen.
De dader is een van de Vizsla’s natuurlijk. Met die lange stelten kunnen ze overal bij.
Geen idee wie van de twee, ze kijken me allebei onschuldig aan.
Ik heb ook werkelijk geen idee wie van de twee de dader is, ik moet meteen aan die reclame op tv denken van die grote hond die een klein hondje opeet en waarvan het baasje stamelt: ‘ dat doet ie anders nooit’....
Dus vandaag ga ik bakken....een noten-rozijnen brood.
En die gaat heeeeeel hoog in de kast.
