dinsdag 31 januari 2012

Hongaarse biggen

Vanmiddag was het zover, J&K waren op pad gegaan om varkensvoer te halen en op de terugweg de biggen op te pikken.
Ze waren behoorlijk overstuur, wat natuurlijk niet zo gek is als je eerst met al je broertjes en zusjes lekker bij mama in een stal staat en dan ineens met één zusje in de auto wordt gezet en dan een eindje verderop ineens in een vreemde tuin belandt, waar een paar nieuwsgierige teckels en een paar fanatieke ganzen je aanstaren.

maandag 30 januari 2012

Knor

Gisteren was het boodschappendag. we vertrokken al op tijd naar kaposvár, waar we eerst naar de markt gingen. Daar stonden natuurlijk weer de altijd aanwezige mensen met puppies, aan het begin. Ik heb er niet naar gekeken, tenminste,geprobeerd, maar het is toch wel heel erg verleidelijk.

Jan droeg zijn berenmuts, waarvan ik helaas geen foto mocht maken, maar hij had veel bekijks.
Nog een heel 'gesprek' gehad met een man die eerst begon over Jan zijn berenmuts en toen ik vertelde dat we uit Holland kwamen een heel gesprek begon over de olymische spelen en roet koeliet (ruud gullit) en de oranje kleding, verlieten we de markt en het viel me op dat de meeste hondjes weg waren. Blijkbaar verkopen ze ze dan toch.

Daarna gingen we naar de Lidl en de Tesco.
Lekker veel ingeslagen, we willen kijken hoe lang we met de boodschappen kunnen doen, we worden er wel steeds handiger in.

We hebben dus lekker alles in huis, er wordt koud weer voorspeld,maar wel zonnig, dus we kunnen er weer even tegen. Na de lente-achtige dagen is dat wel weer even wennen.

Vandaag wordt er verder geklusd aan het hek en gaan we voer halen voor de varkens. Als dat allemaal lukt mogen onze nieuwe aanwinsten komen.

Ik vond degene met de stippen het leukste, maar dat is helaas een mannetje, ik wil een vrouwtje dus het worden twee vrouwtjes.

Ik heb al een heleboel leuke suggesties gehad voor namen, maar er kunnen er altijd nog meer bij....twee meisjesnamen dus ;-)

zaterdag 28 januari 2012

Beestenboel

Gisteren weer een nuttige dag.
we treffen voorbereidingen voor de dieren die we graag willen. J en K hebben een hok gemaakt voor de zomer buiten




En vandaag gaan ze in de stal nog een paar hokken bouwen.
Ook is er een begin gemaakt met een hek,helemaal langs de tuin,zodat we in ieder geval een stuk afgezet hebben dat beschikbaar is voor de dieren straks.





J en K zijn wezen kijken bij een boer hier die biggetjes heeft en ze hebben er twee uitgezocht,die komen dan van de week als de hokken klaar zijn.

vrijdag 27 januari 2012

Lekkere luchtjes....

Gisteren waren J en k bezig de ham en het spek te keren en te zouten, de tecks werden helemaal gek ervan:

De salami's mochten verhuizen naar de kamrá, de ham kon erin.

Die arme Amstel, het kwijl liep uit zijn bekkie....
De salami ziet er goed uit:


Nu nog een paar dagen in de kamrá hangen en dan kunnen we smullen. De lucht van de salami hangt door de keuken heen, dus we hebben een paar wilde teckels in huis nu....

donderdag 26 januari 2012

De Hema-worst.

Inmiddels beginnen we te wennen aan ons nieuwe leventje.
En dat bevalt uitermate goed.
Ik vermaak me prima met het bijhouden van mijn huisje, het in de gaten houden van de broedmachine, mijn ganzen, de teckels en het eten, hoewel er gek genoeg nog steeds dagen zijn dat ik tijd tekort kom.

Jan houdt zich bezig met het vlees wat afkomstig is van het varken wat geslacht is, het vuurtje in het rookhuisje moet de hele dag blijven branden en dat klinkt simpeler dan het is, want af en toe heb ik het idee dat hij in het rookhuisje woont,in plaats van hier bij mij op de boerderie.
Dan hangt/ligt hij onderin dat hok en als hij eruit komt stinkt hij als een Hemaworst en ziet eruit alsof hij in een houtzagerij heeft gewerkt, helemaal onder het schaafsel wat gebruikt wordt om de boel brandende te houden.

Maar, het mag de pret niet drukken, ook het spek heeft de aandacht nodig, dat moet dagelijks gekeerd worden en gezouten. Ook de ham moet gedraaid worden in het gekruide water.

Vandaag gaan de salami's eruit en kan de ham erin, de salami's moeten dan twee dagen rusten en dan kunnen we proeven of het allemaal de moeite waard is geweest.

maandag 23 januari 2012

The day after....

We waren het helemaal zat van de slachtdag. Wat is dát vermoeiend zeg. Moe maar voldaan vielen we al om 9 uur in slaap savonds. Om 8 uur op zondagochtend werd er gebeld bij het hek. De buurman van de overkant. Die was ook uitgenodigd voor ons slacht-feestje, maar moest helaas verstek laten gaan omdat hij, zoals een echte Hongaar, om 4 uur smiddags al laveloos was. Desalniettemin was hij toch zeer vereerd met de uitnodiging en kwam hij toch nog even een flesje Pálinka uit eigen brouwerij brengen. Heel lief, maar op zondagochtend om 8 uur, Jan lag nog te slapen, zijn we niet heel enthousiast over visite. Voor de Hongaren is dat de normaalste zaak van de wereld, om 5 uur staan ze op, om half 7 smorgens loopt iedereen al pratend met elkaar op, gaan ze boodschappen doen en als ze werk hebben, gaan ze vaak om 6 uur al naar hun werk,of nog eerder. Dat is voor ons nog wel even wennen, ik ben wel een ochtendmens, maar ik hou wel van mijn rust als ik net opgestaan ben.

Om half 9 kwam k alweer, want de salami's moesten in het rookhok gehangen worden. Dat gingen de mannen dus doen, ze maken dan een vuurtje en dat geeft veel rook, dat gaat dan savonds uit en smorgens steken we het vuurtje weer aan. Ook kregen we instructies voor het spek en de ham, die we in het zout hebben liggen,iedere avond moet dat omgedraaid worden en dat gaat daarna ook allemaal het rookhok in.

Het rookhuisje in aktie:


De salami's:




Daarna gingen de mannen een rondje maken naar de naastgelegen dorpen, we willen twee biggetjes, eentje voor k en eentje voor onszelf. Het hok is klaar,dus ze kunnen erin,maar het is nog niet gelukt, we moeten even wachten tot maart, wanneer de nieuwe biggetjes geboren zijn en groot genoeg zijn om bij ons te komen wonen.

K had ook nog van de 20 zakken kleding die bij hen lagen, twee zakken teruggegeven, dat was wat er nog over was en niet bij iemand in de kast was belandt. Ik heb ze nagekeken, maar er zat helaas niks van mij bij, allemaal kleding die door buren en kennissen meegegeven was voor de Hongaren. Ik moet dus van de zomer ernstig gaan shoppen, de meesten zullen dat geen probleem vinden, maar ik heb er echt een hekel aan, ik geef niks meer om shoppen, maar goed, gelukkig hebben ze hier in de supermarkt ook kleding, dus misschien kan ik daar slagen. de twee zakken konden dus weer terug naar K.

De middag hebben we heerlijk relaxed doorgebracht, beetje tv gekeken, lekker de pörkölt opgegeten die er over was van het feestje, die smaakte bijna nóg lekkerder......

zondag 22 januari 2012

Buli

Gisteren was het zover, een feestje vanwege een varken dat geslacht gaat worden en wel bij ons. Wie had ooit gedacht dat er nog eens bij míj in de tuin een varken geslacht zou gaan worden.....ik zeker niet!
Afgelopen zomer hadden we een wild zwijn laten slachten door de schoonzoon van de buurman,die jager is. Dat was toch niet hetzelfde. Nu gingen we het ‘zelf’ doen,dat wil zeggen: wij betalen en kijken, K en zijn broer T doen het werk. Als beloning krijgen ze drank, pörkölt en een paar salamiworsten, stukken spek en wat vlees mee. Zo was de afspraak en zo is het gegaan.

Het begon ermee dat het echt schitterend weer was. Een hele zonnige dag, dat was erg prettig want je bent bijna de hele dag buiten.

En hoe ik het vond, nou, het feestgedoe eromheen vond ik leuk, maar toen ze met het varken aankwamen hij uit de auto op ons gras werd gegooid,schoten de tranen in mijn ogen.
Heel anders dan dat wilde zwijn, die al 4 dagen in het jagershuis in de koeling had gehangen en waar de kop al vanaf was. Dit was een nog warm, schattig varkentje,ik vond het echt afschuwelijk.

Er werd begonnen met het afbranden van de haren.




Daarna werd het varken helemaal schoongemaakt.




En toen was het tijd om hem aan stukken te snijden. Ik moet zeggen,wanaf dat moment dat ie open op tafel lag,ik het niet meer zo naar vond,want eerlijk is eerlijk,als je bij de slager staat weet je ook dondersgoed dat dat allemaal levende dieren zijn geweest.





Dus we hebben geholpen met snijden,inpakken, gehakt maken, salami maken en dat was toch wel leuker als met dat wilde zwijn, het is tenslotte heel apart om mee te kijken hoe salami gemaakt wordt en ook daar sta je misschien niet bij stil, wanneer je je boterhammetje belegd met een plakje worst.








Van het vlees hebben we een grote pan pörkölt gemaakt en we hebben de hongaarse buurtjes uitgenodigd om met ons te vieren dat we lekker in hun dorp blijven. Ze waren allemaal enthousiast en wat dan zo lief is,maar echt niet nodig, is dat ze allemaal wat meebrengen. Doos chocolaatjes, zelgebakken koekjes, een kaarsje, een fles huisgemaakte pálinka, een fles eigenbrouwde wijn, allemaal heel erg lief, maar dat was echt de bedoeling niet. Die mensen hebben al bijna niks en dan gaan ze ook nog van alles weggeven.

De pörkölt die J gemaakt had, viel erg in de smaak en ik vond het heel erg leuk om mijn buren eens wat beter te leren kennen,het is toch anders dan een praatje op straat.

Kortom, het was een hele bijzondere dag.

zaterdag 21 januari 2012

Feest

Vandaag is het een beetje feest> Voor ons dan, niet voor het varken wat vermoord is.
Ik doe wel heel stoer, maar ik voelde mijn tranen branden toen ze hem uit de auto sleepten.
Wat een afgrijselijke wezens zijn wij eigenlijk, zo'n varkentje doodschieten en daarna aan stukken snijden. Maar ja, ik hou aan de andere kant ook wel weer heel erg van een stukje vlees op mijn bordje. Dus vertel ik mezelf dat een karbonaad van de Lidl minstens net zo zielig is,zieliger, want dit varken heeft J uitgezocht en stond niet met honderden andere varkens in een te kleine stal, is niet met honderd andere varkens in een vrachtwagen opgestapeld om levend vervoerd te worden en dan alsnog geslacht te worden.
Nou ja,ik praat het maar een beetje goed,maar hier komt ie dan, de foto (niet geschikt voor vegetariërs)

vrijdag 20 januari 2012

Sinterklaasavond

Rare blognaam, zo half januari. Maar ik had gisteren echt een sinterklaasavond-gevoel. Alle dozen die in de schuur staan, die met de vracht gebracht zijn, moeten uitgepakt worden. En iedere keer is het weer een verrassing, als ik een doos openmaak. Wat zit er zoal in? Dat varieert van geruite theedoeken tot een oude snijmachine, van nepplanten tot een oude thee doos.
Allemaal leuke nuttige en minder nuttige maar-wel-leuke-frutsels.
Heerlijk om eindelijk mijn huisje helemaal naar mijn zin te maken.

Vandaag nog zo'n dagje, beetje rommelen in huis, de laatste dozen uitpakken.

J en k zijn bezig om een hok voor de varkens te maken, in het weekend komen er twee varkens, eentje voor K en eentje voor ons. Die van K is onbetwist bedoelt voor de slacht, die van ons daarvan hopen we biggetjes te krijgen en is er om het varken van K gezelschap te houden, want ik heb begrepen dat één varken zielig is, een varken heeft gezelschap nodig.

Ondertussen doen we een poging om kippeneitjes uit te broeden, in een broedmachine,maar ik heb grote twijfels of het gaat lukken.
Van het weekend kunnen we ze schouwen, dat maar even afwachten.

Morgen hebben we een klein feestje, dan komt er een varken, een dooie, dat wel, die wordt dan in onze tuin aan stukken gehakt, zo gruwelijk als het klinkt, zo gewoon vinden ze het hier en ik moet zeggen, ik wen er langzaam aan, maar echt leuk zal ik het nooit gaan vinden.

donderdag 19 januari 2012

Kamrá

Wat is nou weer een kamrá, zullen een aantal van jullie denken. Tot een paar dagen geleden wist ik het ook niet, maar mijn facebook-vriendinnetje Truus wist me te vertellen dat dat zo heette. Ik had er dus eentje, maar wist het Hongaarse woord er niet voor. Maar het zit zo: In een Hongaars huis is een koude kamer, die wordt hier de hideg szoba genoemd, dat betekent koude kamer, maar heet eigenlijk een 'kamrá' (wat weer een klein kamertje betekent) of een 'spejzssekrény' en dát is eigenlijk het goede woord,maar die vinden we te lastig, dus gebruiken we kamrá.




Het is een kleine kamer naast de keuken, waar je je voorraad kunt bewaren,maar ook in de winter dient als koelkast. Bovendien hangen daar de worsten en de salami's die na de slacht gemaakt worden. Aangezien wij as zaterdag een varken gaan slachten, moest deze kamer dus nodig opgeknapt worden. Niks bijzonders, maar gewoon even de muur afbikken,gaten dichtmaken en lekker frisse witte kalk eroverheen.Nieuwe plankenkastjes,klaar!





We wisten dat we dat meteen al zouden gaan doen,de eerste klus in dit nieuwe jaar, dus we hadden de boodschappen in een ander kamertje gezet en dan duren drie dagen nog best lang, als alles uit dozen moet worden gezocht. Ik was er helemaal klaar mee. Mijn huisje lekker opruimen en schoonmaken kon ook niet want het stof vloog door het hele huis heen.

Maar...gistermiddag was het klaar en konden J en ik gaan inrichten.

De ene na de andere doos met boodschappen kwam eraan en op een gegeven moment wisten we ook niet meer waar we het laten moesten. In ieder geval...als we nu insneeuwen, dan hebben wij voorlopig te eten!





Heerlijk die kast,voor mij voelt het als een inloopkast voor vrouwen,denk even aan dat reclamefilmpje met die gillende vrouwen in zo'n inloopkast met kleding, zo voel ik me als ik in mijn Kamra stap. Heerlijk. Van mij mogen ze alle kleding hebben met de kast erbij, ik heb liever dit. Nou,die wens is trouwens uitgekomen, want mijn kleding ben ik kwijt, het blijkt dat alles uitgedeeld is in het dorp, waarschijnlijk zie ik van de zomer af en toe iemand in mijn kleding lopen.....Ach ja, je kunt niet alles hebben, ík heb een kast!;-)

woensdag 18 januari 2012

Ei

J kwam me roepen: 'Moet je eens komen kijken"....
En wat een verrassing, een groot ei in een soort van nest,in het ganzenhok. Hoe leuk is dat!

En bij ons avondrondje in de tuin, waar we controleren of alles op slot zit en of de hekken dicht zitten, vond J nóg een ei,een slag groter nog.
Wat zou dat nou leuk zijn, een nestje gansjes.......wie weet.....

dinsdag 17 januari 2012

Meteen gezellig...

Gisterochtend zijn we naar Kaposvár geweest om boodschappen te doen. op de terugweg kwamen we B&L tegen, de Nederlandse Hongaren die een dorp verderop wonen.
Ze zijn maar meteen meegegaan om een drankje te nuttigen,wat heel gezellig was.
Helaas kon ik dus niet schoonmaken,wat vervelend nou zeg,haha.

Vandaag dus een grote schoonmaak,ik sta er iedere keer weer versteld van hoeveel stoftroep en spinnenwebben zich verzamelen in die paar weken dat we weg waren.

Vandaag beginnen we aan een klus: de koude kamer opknappen. dat is een soort van hok waar het zo koud is dat het dient als voorraadkast/koelkast. De enige kamer die nog in de originele staat is,daar gaat dus nu verandering in komen.....

zondag 15 januari 2012

We zijn er!

Aanvankelijk zag ik er best tegenop, de hele reis met een aanhangwagen, maar eerlijk is eerlijk: het is reuze meegevallen!Doordat het allemaal veel sneller ging dan door ons was berekend, kwamen we toch in het donker aan in Hongarije. Nadat we vorige keer over een hert heengereden waren, hadden we ons voorgenomen dat te vermijden in het vervolg. Voordeel was wel dat er nauwelijks tegenliggers met groot licht waren, omdat het zondagochtend was, dus geen woon-/werkverkeer.
Wel een aantal prachtige herten gezien, die een kamikaze-aktie hielden, maar we zijn zonder ongelukken bij ons huis aangekomen. Wat een heerlijk gevoel om weer op Hongaarse bodem te staan.

We gingen even naar 'ons' winkeltje,aan de overkant. Daar vragen ze meteen hoelang we blijven. Wanneer we vertellen dat ik voorlopig hier blijf wonen, wordt ik met open armen ontvangen, door de winkelmevrouw en de buurtjes. Ze staan helemaal te glunderen en steken nog net niet allemaal de vlag uit,maar het scheelt niet veel.Toch krijg je daar een warm gevoel van.

K was ook erg blij om ons weer te zien. Hij liep een een mooi leren jasje dat ons erg bekend voorkwam. Namelijk uit de vracht die we vooruit hadden laten gaan. Hij liet ons trots zien hoe keurig hij dat voor ons in de schuur gezet had. Ik miste alleen een aantal zakken met kleding. En toen bekroop me een vervelend gevoel....hier was iets misgegaan. Wij hadden tegen de Hongaarse chauffeur verteld, dat er kleding voor K bij was. Niet erop gerekend dat de chauffeur dat tegen K zou zeggen en dat die dan zo vrij zou zijn om alvast alles mee naar huis te nemen.
Het zou helemaal niet zo'n ramp zijn, wanneer het alleen de kleding was geweest die voor hem bestemd was,maar....er zaten een aantal zakken met kleding van mezelf bij....we hebben het uitgelegd en nu moeten we morgen bij zijn vrouw in de kast gaan kijken wat van mij is......dat het toch ooit zover zou komen dat ik bij een Hongaar in de kast kleding uit moet gaan zoeken! En nu maar hopen dat ze niet míjn kleding weggegeven heeft......

zaterdag 14 januari 2012

Grote dag!

Vandaag is het zover...zo lang naar uitgekeken,wat een spanning.
Vanmiddag gaan we rijden en we hopen morgenavond in ons huis te zijn, we zullen er wat langer over doen in verband met de aanhanger die we meenemen. Ongelooflijk waar we altijd weer alle spullen vandaan halen die mee moeten.

Helaas hebben we een verdrietige week achter de rug, we vertrekken met 3 honden, van fanta hebben we afscheid moeten nemen, tot mijn grote verdriet.

ik probeer er maar niet teveel aan te denken, gelukkig hebben we achtenhalf jaar van haar mogen genieten en genieten was het, ze had zulke grappige dingen altijd, we hebben veel om haar gelachen.

Verder nu met drie honden, op naar het Hongaarse leven, wordt vervolgd....

vrijdag 6 januari 2012

Nog een week....

Het wordt nu spannend,nog een weekje en dan gaan we weer.
De laatste dingen die ik nog mee wil nemen en nog op mijn lijstje staan, moeten nog worden aangeschaft.
Een schapennet, om een stuk in de wei af te zetten, zodat de schapen iedere dag ergens anders kunnen lopen.Dan kunnen ze ook buiten de hekken staan.
Ik kreeg nog een petroleumstel van mijn vriendinnetje Claudia, waar ik heel blij mee ben, die zal echt leuk staan op de boerderie.


Ook heb ik nog een oude snijmachine gekocht, als we straks zelf worst en ham hebben gemaakt, is het natuurlijk leuk als we er mooie plakjes van kunnen snijden.


De lijstjes worden korter, de tijd ook.
Ik moet nog honderdduizend dingen doen voor we weggaan, dus veel tijd om erover na te denken is er niet. En een leuke spanning, dat wel.
Dus we tellen verder af, nog 9 dagen.....

maandag 2 januari 2012

Het afgelopen jaar

Allereerst wil ik iedereen een gezond en gelukkig 2012 wensen.


De eerste dag in het nieuwe jaar zit er weer op.
Tijdens oud en nieuw ga je vaak toch onwillekeurig nadenken over wat er het afgelopen jaar allemaal gebeurd is. En dat was best veel.
We hebben echt heel erg veel kleine en grotere verbouwingen gedaan in ons boerderijtje,maar natuurlijk ook rond en om het huis van D.(onze oudste zoon)
En ook ging ik gaandeweg steeds meer verlangen naar een langer verblijf in ons boerderijtje in Hongarije dan een paar weken,of zelfs maar een paar maanden.
Dus nu ga ik voor onbepaalde tijd, eens kijken hoe lang ik het vol ga houden.

Ook hebben we veel plannen voor dit verse nieuwe jaar, een moestuintje bijvoorbeeld, das voor iemand met absoluut niet-groene-vingers als ik, een hele uitdaging. Ik ben al heel veel aan het inlezen op internet en onze Hongaarse buurman gaat met ons mee naar de markt om plantjes en zaadjes te kopen. Hij weet als geen ander wat goed is natuurlijk, want hij had het afgelopen jaar echt een prachtige moestuin.

En ook verheug ik me op de lammetjes die in maart in de planning staan, lijkt me echt helemaal geweldig. Ik verheug me op het Hongaarse leven.

Natuurlijk zal ik de kinderen missen, maar die zijn al groot en hebben steeds meer hun eigen leven en we hebben gelukkig skype en wizz-air,want voor 40 euro vlieg je heen en weer en we zijn al druk aan het plannen wie wanneer komt.

Dus, het was een roerig jaartje, maar het jaar wat er nu aankomt zal zeker een bijzonder jaar zijn, wat er ook gaat gebeuren.

In ieder geval zijn we alweer druk aan het aftellen, want het schiet op, dozen staan alweer klaar en de lijstjes met wat mee te nemen en wat te kopen liggen ook alweer klaar. Nog 1 week en 5 dagen.....

Dus mijn goede voornemen voor 2012: Ik ga mijn droom achterna.....oh ja en afvallen (alwéér ja!!!) want de feestkilo's zitten er ook weer gezellig aan, ik schrok me een ongeluk op de weegschaal vanochtend dus voorlopig geen lekkere hapjes meer voor dit boerinnetje in spé....