dinsdag 28 mei 2013

Wild

We hebben al vaker een wild zwijn geslacht, altijd met behulp van Hongaren.
Deze keer hebben we het voor het eerst alleen gedaan. Dat wil zeggen, Jan snijdt en ik assisteer, wat ook heus belangrijk is, want ik snij alles klein en doe alles geordend in een zakje met naam erop, in de vriezer. Daarna maak ik nog eens een schema op mijn ipadje, want als je drie gevulde vriezers hebt staan is het overzicht al snel weg.

Het was een hele klus, maar nu hebben we er ook veel plezier van.

het slachtoffer

de slager






jasje uit


mooie haas

spareribjes
We zetten de bbq vast aan......

vrijdag 24 mei 2013

Te hooi en te gras

Zo,wij zijn klaar voor de winter hoor.
Onze houtvoorraad is al binnen en nu is ook de hooivoorraad droog en wel opgeruimd.
Dat geeft een heerlijk gevoel.

Een aardige buurman stelde zijn gras beschikbaar, we mochten het maaien en draaien tot het droog genoeg was en toen lekker meenemen en de stal volgooien.

Vorig jaar was er een ernstig tekort aan hooi, dus nu zijn we in de voorzorg.

bij de buurman

sok munka

kar vol

hooizoldertje vol

stal vol

en het ruíkt lekker!!!!

woensdag 22 mei 2013

Spetterdespat

Hier in Hongarije is het wel erg heerlijk om een zwembad in de tuin te hebben. We hebben al weken heel warm weer en dan is het heerlijk even af te koelen.
Twee jaar geleden op marktplaats gekocht in nederland,voor een schijntje. Toen even snel in laten graven, gewoon om te zien of het niet lek was, water erin en twee seizoenen schik van gehad.
Helaas begon nu de boel weg te zakken, dus nu moesten er serieuze maatregelen getroffen worden.

vooruit dan maar,laatste dag dus de ganzen ook schik......

nieuw water erin en uitgraven rondom

muur eromheen

en weer dicht

randje voor de afwerking

voegen

klaar! nu nog gras laten groeien,maar dat heeft tijd nodig.
Mooi geworden he?

maandag 20 mei 2013

Jasje uit, lekker bloot

Ze waren er hard aan toe, onze schapen.
Want het is hier toch al een hele tijd warm en met die hoge temperaturen hadden onze schaapjes duidelijk last van hun warme winterjas.
We hebben veel moeite gedaan om iemand te vinden die de schapen kon scheren, want doordat de winter langer aanhield dan normaal, stelde iedereen het uit en toen moesten natuurlijk al die schapen tegelijk geschoren worden.
Maar gelukkig, we vonden Judit, ze woont niet ver bij ons vandaan en ze wilde in haar vrije weekend wel langskomen.
Het was een feest om te zien.







Heerlijk,allemaal blote schapen in mijn tuin.....

zaterdag 18 mei 2013

Over Palinka, infecties en pioenrozen.....

Palinka lag in het ziekenhuis. Palinka is een Nederlandse vrouw, die hier met haar mannetje een vakantiehuis heeft, al vele jaren. Vorig jaar hebben wij ze leren kennen, een lief, gezellig stel.
Dat was dus even schrikken, ze had een virus opgelopen en was nadat haar darmen protesteerden, helemaal leeggelopen en aan het uitdrogen. Dus opname.

Jacqueline, ook een Nederlandse vrouw die hier permanent woont, wilde wel met me mee op ziekenbezoek.
Je krijgt hier natuurlijk nauwelijks bezoek als je hier ligt, want je familie zit in Nederland en het is nogal een eind rijden, dus wij gingen op pad.
Het kwam nogal uit het niets, dus we hadden even een cadeautje geïmproviseerd, in de vorm van een Hongaars theekopje en een bosje pioenrozen uit de tuin van Jacqueline, een lege pot waar ooit asperges ingezeten hadden, moest dienst doen als vaas. Ach ja, het komt uit een goed hart, zeiden wij tegen elkaar.
Wij op pad, vrolijk babbelend, Jacqueline crosste door de stad heen of ze nooit anders deed, ik was blij dat ik niet hoefde te rijden,want ik ben niet zo'n coureur.
Ze parkeerde gewoon voor de ingang van het ziekenhuis, ik was er nog nooit geweest, maar zij helaas wel, ze had er zelf ook in gelegen en ook al regelmatig bezoekjes afgelegd.

Wij naar de balie, hoe moeilijk kan het wezen, dacht ik nog optimistisch   Ik wist haar voor- en achternaam, dus in de tijd van computers zou dat simpel moeten zijn.
Wij in ons beste Hongaars uitgelegd dat we Palinka N moesten hebben.
Allereerst was er hilariteit over de naam. In Nederland is het misschien al een aparte naam, maar hier is palinka een Hongaars drankje met heel veel alcohol erin en als je in Hongarije bent geweest, dan móet je dat gewoon gedronken hebben, zoals wij drop en haring eten en de Belgen frietjes, hebben de Hongaren hun palinka. De man keek ons aan en vroeg zich duidelijk af of we hem in de zeik namen. Ik weet niet of ze hier zoiets hebben als Bananasplit, maar ik kan me voorstellen dat hij zoiets dacht.

Wat ze dan mankeerde??? Wij heel moeilijk uitgelegd dat ze aan het infuus lag, buikproblemen had en hij stuurde ons naar de derde verdieping.

Daar aangekomen weer naar de bali. Daar zaten aardige zusters en het hele spektakel herhaalde zich.
Weer gelach om de naam, er kwamen nog meer zusters bij en met zijn allen zoeken in de computer.
Op dat moment dacht ik nog dat het toch niet zo moeilijk kon zijn allemaal, hoeveel Nederlandse vrouwen liggen er op zo'n afdeling, vraag je je dan af.

Na werkelijk een half uur waren ze er eindelijk uit. Ze lag op een andere afdeling.
We kregen begeleiding van een klein Hongaartje, die bracht ons er even heen. Nou 'even'.....een wandeling van 20 minuten, naar buiten, door een soort van parkje en langzaam begon ik te snappen dat iedere afdeling een apart gebouw is hier. Op de deur staat ook voor welke ellende je daar kunt liggen. Wij moesten bij de 'infecties' zijn.

Er bekroop ons een naar gevoel, want het gebouw zag er heel naar uit. Grote hoge ramen met tralies ervoor. Eenmaal binnen werd het niet veel beter.
Hier namen we afscheid van het kleine Hongaartje, beetje opgelucht dat we er waren, want we vroegen ons al af waar hij ons helemaal mee naartoe nam. Wel verschrikkelijk aardig dat hij ons helemaal bracht, want eerlijk is eerlijk, dit hadden we gewoon nooit zelf gevonden.

Een beetje giechelig over de pioenrozen, die helemaal slap om Jacquelines hand hingen na de lange wandeling in het warme ziekenhuis en buiten in de zon, daar knapt een pioenroos op af.
En ja hoor, daar lag die arme Palinka, in een ieniminie kamertje met drie bedden waar je net omheen kon lopen,helemaal betegeld, alsof ze in een soort voormalige koelcel lag met ontzettende verouderde meubels en spullen. Het was er benauwd en vies en hoewel we heel gezellig hebben zitten kletsen, vond ik het vreselijk om haar daar achter te laten, je zou haar toch zo in de auto zetten en meenemen. Wat een verschrikking, ben er wel van geschrokken. Gelukkig weet ik van Jacqueline, dat waar zij lag het helemaal niet zo was en juist heel goed was allemaal.
Dus...als je ooit naar een Hongaars ziekenhuis moet....NIET op de afdeling infecties gaan liggen. Want als je er niet al eentje hebt, zou je m krijgen. Ik heb  dus besloten dat ik daar niet heenga. Nooit!

vrijdag 17 mei 2013

Dierenleed

Al vanaf maart zaten we erop te wachten...de dierenarts.
Ieder jaar komt de dierenarts in maart een rondje doen in het dorp. De jaarlijkse verplichte rabiës enting, tegen hondsdolheid wordt dan gegeven. Dit jaar was voor het eerst ook de verplichte chip onderdeel.
Vanaf 1 januari dit jaar was dat verplicht. Ik denk een goede zaak hier, want nu denken de mensen beter na of ze wel een hond kunnen betalen. Vaak zie je dat honden aangeschaft worden omdat ze gratis zijn en een Hongaar denkt niet ver vooruit, dus misschien wordt er over het voer wel nagedacht, maar eventuele dokterskosten als het beestje ziek wordt, dat is een ver-van-hun-bed-show.
Maar nu moeten ze meteen dokken voor de chip, dus dan is het wel een overweging waard om even te rekenen.

Maar in maart lag er een meter sneeuw en kon de dierenarts zijn ronde niet maken.
Het werd uitgesteld naar april.
In april moesten we halsoverkop naar Nederland, ivm het overlijden van mijn schoonvader, de honden moesten mee en toen we in de auto zagen en aan de andere kant van de grens de controles zagen, bedacht ik me pas dat ik vier niet ingeënte honden en chiploos ook nog, achterin de auto had zitten. Een beetje nerveus werd ik daar wel van.

Gelukkig werden we ook op de terugweg niet aangehouden en natuurlijk was de dierenarts precies in die week dat wij in Nederland waren, in het dorp geweest.

Nog steeds geen entingen en geen chip dus.

Maar hoera! Gisteravond kwam hij langs en waren we eindelijk aan de beurt.
Eerst mocht Pepsi. Keurige chip, entinkje tegen hondsdolheid, ze bleef heel lief zitten,niks aan het handje.





Daarna Pien. Pien had de dag ervoor ook nog even geprobeerd of ze de baas kon spelen over Pepsi en dat was jammerlijk mislukt, dus had ze een enorme bijtwond in haar nek, maar het zag er goed uit dus ze kreeg wel een preventieve antibiotica-shot plus de chip en de enting. Ze bleef mooi stil zitten,dat was nummer twee.





Amstel kreeg ook een chip en een enting en toen was Buckler aan de beurt.



Buckler piept al als hij dènkt dat iemand tegen hem aan gaat lopen. Als er een grasspriet tegen zijn neus komt of als er een vlieg op hem gaat zitten. Dat wisten we al.
Maar sjongejonge, wat ging hij tekeer zeg, alsof hij afgemaakt werd, het was werkelijk om je dood te schamen. Waar de andere drie geen kik gaven, schreeuwde hij of ie vermoordt werd.



Maar goed, we hebben nu vier legale honden, dat geeft toch een goed gevoel en Buck....die is nu wel weer over de schrik heen......

donderdag 9 mei 2013

Zielige kippendag

Af en toe komt er in het dorp een  vrachtwagen helemaal volgestampt met kippen. De 'zielige kippenauto', noemen wij het. Letterlijk volgestampt, want er zitten heeeeel veel kippen in heeeeel kleine hokjes. Het zijn hennen die aan de leg zijn al een paar maanden en die kun je dan kopen voor 2 euro per stuk.
Vorig jaar hadden we dat ook gedaan en dat was wel een beetje een cultuurshock toen we ze gingen halen. De manier hoe ze vervoerd worden en ook de manier waarop ze uit hun hokjes worden gehaald. Dit jaar namen we er weer 5 en de shock was minder,maar wennen doet het nooit. Alleen al de aanblik van die zielige kippen is zo triest, dat ik ze het liefst allemaal mee zou nemen. Maar ja, één ding heb ik hier wel geleerd, je kunt echt niet het leed van alle dieren op je nek nemen, want dat gaat m gewoon niet worden. Zielige honden, katten, kippen.....geen beginnen aan, het stikt er hier van. Hoewel de Hongaren er heel anders over denken hoor. Ze zien in een kip alleen een wandelende kippenpoot, gebraden op hun bord.
Maar wij nemen ze voor de eitjes en ook als ze niet meer leggen mogen ze hier blijven rondlopen tot ze van nature dood gaan. Als dank voor iedere dag een heerlijk eitje. En uit schuldgevoel dat ik geen vegetariër ben, heb ik besloten dat ik dit jaar maar weer 5 kippen moest redden. Want eigenlijk hebben we kippen zat. Bovendien zitten er nu 3 hennen te broeden, dus er komen er zeker meer bij. Gewoon vanzelf.
Maar om voor mezelf goed te praten dat ik vlees eet, dus weer naar de Zielige-kippen-auto gegaan en 5 zielige kippen gered.

Mager, bleek, afgeknipte snavels en enorme lange teennagels (die ik vandaag eens even onder handen zal nemen, als ex-pedicure), bleke lellen en kammen.....doodstil stonden ze op het gras, na kennismaking met de honden. Ik denk dan bij mezelf...zouden ze wel eens een hond hebben gezien? En zo te zien hebben ze ook nooit gras gevoeld.
Ook de ganzen komen een kijkje nemen, al blazend, want ze hebben meteen in de gaten dat dit nieuwelingen zijn.

's Avonds moeten we ze vangen, ze begrijpen nog niet dat ze echt heus de stal in moeten, omdat er buiten ook niet zo vriendelijke dieren lopen, in de vorm van vossen en marters, op zoek naar een lekker vers kippetje. Maar vanochtend zaten ze lekker op stok tussen de andere kippen in. En uit ervaring weten we, dat na een paar weken ook deze kippen meer kleur gaan krijgen, dikker worden en mooie rode lellen krijgen. Alleen die afgeknipte snavels, daar kunnen we niks meer aan doen.En hoewel ik er niks van geloof dat ze pas 6 a 7 maanden zijn, ze zullen vast nog wat mooie jaren bij ons lekker vrij rond kunnen lopen. Dus vanaf nu zijn het  'ex-zielige kippen'.

uit de vrachtwagen

naar de nieuwe eigenaar


de honden komen nieuwsgierig kijken

wat zit er nou in die doos?

aha!

wat een bleekscheten

over een tijdje zien we geen verschil meer.....