donderdag 28 augustus 2014

Nieuwe kippenvilla

Kippen houden is leuke handel. Niet dat je er rijk van wordt, maar omdat we de eieren en de hanen verkopen, betalen de kippen zichzelf terug.
Dus besloten we om het geld, wat de kippen opgebracht hadden, te investeren in hun verblijf, de stal.
We hebben namelijk niet alleen veel last van vossen buiten, maar snachts ook van muizen en ratten in de stal.
Dus we besloten het goed aan te pakken. Er moest een betonnen vloer in en alle gaten moesten dichtgesmeerd worden.
Ook een nieuw hek, nieuwe voerbakken,legstokken en legnesten.
Het was een hele klus, maar het resultaat mag er zijn.....

Eerst moest de bakstenen vloer eruit:

Beton draaien, hout halen:



Vlloer gestort:



Hulp van de buurman, de stucadoor:




Mooie nieuwe zitstokken voor de nacht




Nieuwe legnesten om de eitjes in te leggen:





Aparte ruimte voor het voer:







Ruimte waar ik mais kan malen:




Mijn 'winkeltje':




Weer een project afgerond. 

woensdag 27 augustus 2014

Op vakantie


Ik heb de knoop doorgehakt, in november ga ik een paar dagen naar Nederland.
In de eerste instantie had ik er helemaal niet zo'n zin in. Maar de drang om de kinderen wat vaker te zien, was groter, dus heb ik geboekt. En wat zo leuk is, ik ga samen met Jacqueline, die ook hier woont en ook geen zin had, maar ook de drang voelde om haar familie te zien. We gaan dus samen reizen, wat wel zo gezellig is natuurlijk.
En wat dan zo vreemd is....vanaf het moment dat we geboekt hebben, hebben we beiden hartstikke zin om te gaan, het voelt echt als vakantie. Gek eigenlijk, zeggen dat je op vakantie gaat naar Nederland, het land waar je geboren bent, waar je opgegroeid bent, maar wat je verruild hebt voor een ander land.

Het is ook nog wel spannend want we gaan met de bus naar Budapest airport. Dat is nog wel zo'n goeie 200 kilometer van onze huizen af. Dat hebben we nog niet eerder gedaan, we werden dan gebracht en gehaald door onze mannen. Dat wilden ze heus nu ook wel doen, maar wij zijn zelfstandige, Hongaarse plattelandsvrouwen, dus we vragen alleen een lift naar de bushalte.
En dan op naar Nederland.

Het is dan alweer anderhalf jaar geleden dat ik in Nederland was. In de eerste plaats ga ik natuurlijk om mijn jongetjes weer even te knuffelen. En mijn familie te bezoeken. En een paar goede vriendinnen. De reis neemt een hele dag in beslag, dus we zijn maar drie dagen in Nederland. Dus ik ben selectief in wat ik ga doen en wat ik ga eten.....want er zijn dingen die ik niet zozeer mis, maar waar je wel veel zin in krijgt als je het een tijd niet hebt gegeten. Sushi bijvoorbeeld, haring met uitjes, Turkse pizza, Indisch afhaaleten,gerookte paling, Chinees afhaaleten, broodje filet American....
Ik ben al aan het bedenken wat ik allemaal ga eten in die paar dagen.

Met Jacqueline ga ik lekker naar Ikea, die je hier wel hebt maar voor ons erg ver uit de buurt is. En natuurlijk naar de Action, waar we allebei fan van zijn, die heb je hier niet, we verheugen ons op tassen vol leuke kerstspullen en allemaal andere troep die we eigenlijk niet nodig hebben, maar wat bijna niks kost en zo leuk is voor de heb.

Kortom...we hebben er zin in! Aftellen!


dinsdag 26 augustus 2014

Kippenboerinnetje


Onze boerderij is gereduceerd tot 'kippenboerderij'.
Toen ik hier permanent kwam wonen, was mijn droom om heel veel soorten dieren te hebben die allemaal min of meer los buiten door elkaar konden lopen. Vandaar het Hongaarse boerinnetje.
Het bleek een illusie. 
We hebben ons best gedaan. We begonnen met honden en kippen. Daar kwamen al snel ganzen, schapen, varkens, parelhoenders en eenden bij.  Het was echt leuk, ik kon er enorm van genieten.
Maar we hebben ook regelrechte drama's meegemaakt, sommige waren zo erg dat ik het niet eens beschreven heb, hier op mijn blog. Maar dat hoort er natuurlijk bij, als je veel dieren hebt, maak je ook hele nare dingen vaker mee.





De ganzen zijn op een nacht allemaal onthoofd door één of ander vreselijk monster.
De eenden waren aangeschaft voor de kerst, in het kader van: als we dan toch eend eten, dan in ieder geval eendje die een mooi leven gehad heeft. Dus kon het gebeuren dat ik eerst met de eenden in het zwembad zwom en met kerst, toch wel met een beetje een brok in mijn keel, een stukje op mijn bord had liggen.





De varkens waren ook direct al aangeschaft voor de slacht. Hetzelfde idee erachter. Ze hadden een mooie, schone,  ruime stal en mochten ook af en toe buiten lopen. Mijn idee om ze altijd buiten te laten rennen kon helaas niet uitgevoerd worden, want ze sloopten werkelijk álles!
Maar ook zij eindigden in de diepvriezer.





De schapen hebben we het langste gehad, ook hadden we lammetjes, het was allemaal erg leuk, maar wat waren ze vervelend en wat hebben we een problemen gehad met ze. Wat we ook deden, wandelen met ze twee keer per dag, hoge hekken, nog hogere hekken, prikkeldraad....het ging allemaal eventjes goed en dan verzonnen ze weer iets om erdoor te breken, want...buurmans gras is altijs groener.
Toen ze op een gegeven moment over een muur waren gesprongen en bij de buren de boel kaal stonden te vreten, was de maat vol. Helemaal klaar waren we ermee, na ruim twee jaar. De enige oplossing was waarschijnlijk stroom op het hek, maar dat zou betekenen dat ze in een klein hok zouden moeten en dat is niet wat we wilden. Dus besloten we ze terug te doneren aan de schaapskudde. Eind goed, al goed.




We zijn begonnen met kippen en honden en dat laten we nu zo. En parelhoentjes, die lopen hier ook, dat is een prima combinatie. We hebben inmiddels bijna honderd kippen in totaal en daar genieten we heel erg van. En dat wordt zeker uitgebreid, want onze Hollandse Brahmakippen  zijn erg in trek bij de Hongaren. We verkopen eieren voor de broed en ook de overtollige hanen kunnen we makkelijk kwijt en niet om in de soep te belanden, maar als pronkstuk in het kippenhok.

Ja, kippen zijn ideaal, ze vernielen de boel niet, lopen tevreden te scharrelen en als dank krijgen we dagelijks verse eitjes. 

Dus eigenlijk is de naam van de blog nu: Hongaars Kippenboerinnetje. 


vrijdag 8 augustus 2014

Van de parelhoender en de vos

Ik heb het er al eerder over gehad, ons vossenprobleem. Het is niet alleen ons probleem, maar dat van iedereen hier die kippen houdt.
Er blijken gewoon, waarschijnlijk door de zachte winter die we hadden, extreem veel vossen te zijn die de winter overleefd hebben en ook nog eens veel jongen hebben gekregen.
Was het eerst zo dat vossen alleen in het donker in je tuin liepen, tegenwoordig signaleren we ze gewoon overdag in een tuin en zelfs gewoon op straat tussen de huizen.

Nadat wij slachtoffer waren geworden van een moordpartij van een flink aantal kippen, midden op de dag tijdens een regenbui, hadden we ons hek verhoogd. 
Gevolg: de vossen gingen naar de buren. Die ook weer hun hekken verhoogden. En toen kwamen ze weer bij ons. Hekken hoger maken had dus totaal geen zin, want we zagen de vos er gewoon overheen klimmen. 

We dichten de kleinste gaatjes, spanden extra prikkeldraad, paaltjes erlangs naar buiten gebogen zodat ze er niet tegenop konden. Nog meer gaas, nog hoger,nog meer prikkeldraad....gek werden we ervan. 

De laatste keer is alweer een paar weken geleden, tot mijn verdriet was dit keer onze parelhoenhaan slachtoffer.
Het vrouwtje bleef dus alleen achter  en dat was triest, want het was echt een koppeltje. 
Ze was zo overstuur, dat we haar niet naar binnen konden krijgen, in de stal.
We lieten haar die nacht maar buiten, ervan overtuigd dat ze nu ook wel ten prooi zou vallen aan een hongerige vos.
Niets was minder waar, de volgende ochtend zat ze, kletsnat geregend, nog steeds in de tuin.

Parelhoenders horen bij elkaar, ze zijn echt heel trouw, altijd liepen ze samen te stappen. We besloten het even aan te zien en haar anders verderop bij mensen die een heleboel parelhoenders hebben, in die groep te plaatsen.
Maar tot mijn grote verbazing ging het heel goed. Ze stapte weer tevreden rond tussen de kippen en ging  samen met ze op stok.



Ik had nog een ei van haar op de dag van de aanslag, onder een broedse kip gelegd.
En kijk wat er gisteren gebeurde, er kwam een klein parelhoenkuiken uit het ei gekropen.

Kaasje, onze troetelkip, heeft zich als moeder opgeworpen  en nu zitten ze samen apart van de rest om even op gang te komen.

Het is moeilijk te zien, maar het kuiken zit rechts van Kaasje tussen het hooi



Ben heel benieuwd hoe dit zich verder gaat ontwikkelen, maar onze vermoorde parelhoen heeft in ieder geval een zoon of dochter achtergelaten. Wordt vervolgd.....