woensdag 31 oktober 2012

Genieten

Zomaar ineens is het dan toch herfst geworden.
Was het de ene week 'smiddags nog boven de dertig graden in het zonnetje, de week erna lag er smorgens zomaar een laag sneeuw. Mijn mond viel open toen ik opstond en naar buiten keek. Eigenlijk duurde de zomer zo eindeloos lang, dat ik het idee kreeg dat we de winter ook gewoon over gingen slaan.
Maar nee, ook hier in Hongarije slaat koning winter toe. 's Nachts vriest het en ook overdag is het koud.
En we zijn goed voorbereid deze keer, want zo koud als we het de afgelopen winter hadden, dat hopen we niet meer mee te maken.

we hebben de slaapkamer verhuisd naar de kamer naast onze woonkamer, die is heel klein en dus gemakkelijk warm te stoken.
We hebben een behoorlijke voorraad hout ingeslagen, dus....als het goed is hoeven we het niet koud te hebben.

En het is anders, maar zeker niet minder leuk. De kachel lekker weer aan. De houtoven in de keuken aan, de kaarsjes en de olielamp, het geeft een gezellige sfeer in huis.
Lekker weer dingen bakken, de hele dag een pan zuurkool op de kachel, waardoor het in huis lekker huiselijk ruikt. Ik kan er enorm van genieten.

En buiten is het koud, maar gisteren volop zon en dan zijn we toch gewoon buiten. En daarna lekker warm worden bij de kachel.






dinsdag 23 oktober 2012

Pakjesavond.

Ook al mis ik hier, behalve natuurlijk mijn jongetjes, eigenlijk niet echt iets, er zijn natuurlijk altijd dingen die lekker/leuk zijn, maar hier niet te krijgen, of wel te krijgen maar heel moeilijk of heel duur. Dus regelmatig bestel ik dingen in Nederland via webwinkels en die laat ik bezorgen in ons Nederlandse huis en als Jan dan naar Nederland gaat neemt ie alles mee wat daar opgestapeld ligt, plus nog een lijstje boodschappen.
Bijvoorbeeld zalm, frikandellen, boerenkool en rookworst.....heerlijk.

Als hij dan terug komt is het net pakjesavond van vroeger, alle dozen uitpakken en lekker alles neerzetten of opruimen.

Maar het meest blij was ik met de foto's van de kinderen, die hangen te schitteren aan de muur, in sepia afgedrukt op canvas.






 Echt leuk geworden, ben er erg blij mee.....

zondag 21 oktober 2012

Boerinnetje naar de kapper

Iedereen die me een beetje kent weet het wel: ik ben niet van de make-up, de gestylde kapsels en de hippe kleding. Die tijd heb ik echt wel gehad. Ik kan ook echt medelijden krijgen met vrouwen die op facebook hun zorgen uiten over de gang naar de nagelstyliste en welke kleur er deze keer in vredesnaam op de lange nagels moet komen. 'Ik twijfel zo tussen oceaanblauw en wolkenwit'......Vréselijk! Zoveel oppervlakkigheid in één persoon, ik kan het bijna niet geloven als ik het lees. En als dat nou jonge meiden zijn, dan snap ik dat ook nog wel, maar nee hoor, dan heb je het toch gewoon over een volwassen vrouw met een gezin. Of: 'Die laarzen, daar móet je gewoon een leuk kort broekje en een maillot bij aan'.......Dan denk ik: echt niet! Niemand wil mij in een kort broekje en een maillot zien hoor. Das leuk voor slanke dennen met een (nog) leuk klein kontje en mooie slanke benen. Maar das niet voor iedereen weggelegd! Maar goed, ieder zijn ding. Geef mij maar een lekkere joggingbroek en een oud t-shirt.

De laatste keer dat ik bij de kapper was, of eigenlijk de kapper bij mij, is bijna een jaar geleden, voordat we naar Hongarije vertrokken. Mijn haren groeiden dus lekker door en het maakt hier niks uit, want ik draag het nooit los, ik heb zelfs dagen dat mijn haar geen kam ziet langskomen, af en toe gaan ze in het sop en dat is het wel zo'n beetje.
Maar omdat ik binnenkort op vakantie ga naar Nederland, besloot ik dat ik niet als een slons aan wil komen daar en ik ging op zoek naar een kapsalon. Die heb je hier natuurlijk ook, dus ik ging het lekker combineren met de boodschappen.

Ik bekeek het prijzen lijstje dat aan de buitenkant van de salon hing. Knippen 6 euro. Das geen geld! De hippe meisjes achter de balie wilden me wel even helpen. Natuurlijk zijn dat dan van die slanke jonge dingen met pittige kort geknipte kapsels en geverfde gezichten. Ik voelde me echt een boerin van het platteland. 'Spreken jullie Engels?', vroeg ik eerst maar, want hoewel ik me prima red in het Hongaars, in dit geval leek het me superhandig als ik goed duidelijk kon maken wat ik wil.
Nou de dames waren dan wel leuk verpakt, maar qua innelijke bagage  zat er weinig bij. Duits spraken ze ook niet nee, alleen Hongaars. Vooruit dan maar, dan maar in het Hongaars, ik ben ook de beroerdste niet.
De boerin spreek Nederlands, Engels, Duits en zelfs een paar woorden Frans! En toen ik alsnog in het Hongaars begon, keken ze vol bewondering. Kijk, 6-0 voor de boerin!

Of ik ook wassen wilde en föhnen  dat kostte wel extra. Welja, doe maar, (misschien kon ik met dit  luxe-haar-pakket het tekortgeschoten jaar een beetje compenseren)  die haren zouden wel in diepe shock raken dacht ik......

Mijn eeuwige elastiek je ging uit mijn haar bij de wasbak en daar betrok het geverfde gezichtje van het kapstertje. Oeps....ging geen makkie worden. Ze haalde er een ander kleurrijk meisje bij en samen stonden ze hoofschuddend naar mijn arme, in één jaar niet geknipte haren te kijken. Oké, 6-1 dan.

Ze hoopten dat er wel een flink stuk af mocht,want anders kwam het noooooit meer goed. Nou, dat was toch al de bedoeling, dus ik gaf ze de vrije hand. En toen werd het 7-1, want dat vinden kapsters leuk, de vrije hand bij lange haren en geen gezeik over geld.

De lange lokken vlogen om mijn hoofd, de zorgelijke gezichten verdwenen en kijk, ik werd zelf ook helemaal blij van mijn haren. Ze ging het föhnen, daar werd ik iets minder blij van, als een soort Beatrix kwam ik naar buiten, na het schokkende bedrag van ruim 10 euro afgerekend te hebben.

Tijdens de boodschappen even een bus mousse gekocht en in de wc mijn haar even natgemaakt en erin gekneed en kijk, meteen even weer de rommelige haren terug, want zo'n gestyld hoofd past echt niet bij een boerin hoor. 8-1 voor de boerin!



maandag 15 oktober 2012

Stal-arrest

We hebben een kip die, misschien wel vanwege het prachtige najaarsweer, ineens op het idee kwam om nog even gauw een paar eitjes uit te broeden. Ik vroeg me wel af of het geen kwaad kon, zo laat nog, maar ja, we hebben de natuur maar haar gang laten gaan. Resultaat: 4 mooie kuikens die het goed deden.

vrijdag 12 oktober 2012

Knuf

Jeetje,wat een verschil of je een teckel hebt, of een Viszla. Het is toch echt wel anders hoor en of dat nou komt door het karakter of gewoon het merk, dat maakt eigenlijk niet zoveel uit.
Pepsi wordt groter en groter en dat zorgt toch voor wat strubbelingen. Zoals bijvoorbeeld: je bord even op de keukentafel zetten, zodat er geen hond bijkan. Die vlieger gaat niet meer op, want Pepsi kan overal bij. op het aanrecht, de kookplaat, het fornuis en de keukentafel......nergens is een bord met eten veilig.
Natuurlijk moet ik haar leren om van het eten af te blijven, of eigenlijk moet ik haar afleren om het te pakken, het is maar net hoe je het bekijkt.

donderdag 11 oktober 2012

Herfst

Gisteren was het dan zover, het was echt herfstig weer. Nou mogen we echt niet klagen want we hebben een geweldige zomer gehad. En de herfst heeft ook wel weer wat.
's Middags de kachel weer eens aangemaakt en kijk, ik ben het nog niet verleerd, terwijl het toch wel heel wat maandjes geleden was. Maar toen het vuurtje knapperde, de olielamp en de kaarsjes brandden, de pan met pörkölt pruttelend op de kachel, dan denk ik : Niks mis met de herfst, laat maar komen!

vrijdag 5 oktober 2012

Aan de klus....

Eén ding is zeker, als je dieren hebt, hoef je je nooit te vervelen. Er is altijd wel wat. Hoeveel meters hekken we al niet geplaatst, verplaatst, vervangen en weggehaald hebben, het is niet meer te tellen. Hokken werden afgebroken en opnieuw opgebouwd, de stal werd opgeknapt en eindelijk is het einde in zicht. Niet helemaal natuurlijk,want nu hebben we bedacht dat we volgend jaar de Hollandse Brahmakippen en -hanen, apart willen gaan houden van de rest, ivm het nageslacht.
Maar goed, dat heeft geen haast.

maandag 1 oktober 2012

De bakfietsmoeder.

Langzaamaan leren we meer Nederlanders kennen die ook hier wonen. Dat gaat eigenlijk helemaal vanzelf. Je hoeft er maar eentje te leren kennen en dan gaat het als een sneeuwbal aan het rollen. Je wordt uitgenodigd op een feestje en daar zitten er altijd wel een paar bij, daar raak je mee aan de praat (ons Hongaars is nou eenmaal niet van een kwaliteit dat we de hele avond gezellig keuvelen met de Hongaren) en voor je het weet ben je weer uitgenodigd bij hen op een ander feestje of etentje en hup, daar begint het verhaal weer opnieuw.