Truttig

Vroeger was ik een hippe, jonge moeder. Ik was op mijn twintigste zwanger van de oudste en op mijn zesentwintigste was ik klaar met werpen. Drie stuks, met drie jaar ertussen, dat was een prima score.
Dat heeft natuurlijk als voordeel, dat je ook weer jong UIT de kleine kinderen bent. En ook dat ik daarom gemakkelijk hier kan zijn, wetende dat mijn drie jongens zich prima zelf redden, zonder hun moeder vlakbij zich, maar wel op oproep beschikbaar via skype.

'Mam, ik wil bami maken, wat moet ik ook alweer precies halen om erin te doen?'
'Mam,  wat vind jij, hoe zal ik dit of dat doen?'
Uiteenlopende vragen, waarin ik hen soms kan helpen, soms niet, net als wanneer je ernaast zou wonen.
En wetende dat, als het echt nodig is, we ook dezelfde avond nog er kunnen zijn, omdat Hongarije nou ook weer niet het einde van de wereld is.

Hele gesprekken hebben we via skype. Wat een geweldige uitvinding is dat, zonder skype zou ik niet hier kunnen zijn. Bellen is veel te duur en brieven schrijven.....dat zie ik niet zo gebeuren. Skype is gratis, dus we maken er veel gebruik van.

Gisteren verteld ik tegen mijn middelste zoon dat ik bezig was de wol van de schapen, die we vorig jaar in het voorjaar hadden laten scheren, aan het verwerken was.
'Ik ben het aan het wassen, drogen,kammen en spinnen',vertel ik enthousiast.
Het blijft eventjes stil...diepe zucht...'mam, je moet jezelf eens horen......dat had je een paar jaar geleden echt niet kunnen verzinnen hoor'.....

Hij heeft helemaal gelijk, mijn leven is gewoon totaal veranderd. Maar alleen maar heel leuk en ik geniet ervan.
En of het nou ooit iets wordt of niet, ik ben druk aan het spoelen, kammen, spinnen en misschien, als het er ooit van komt, brei of haak wel een warme lange onderbroek voor Jan. Zal ie blij mee zijn.

Eerst wassen met koud water en zout

Als het droog is, moet het gekamd worden

Dan is het klaar om te gaan spinnen

Het is monnikenwerk, maar zó leuk om te doen.