maandag 30 januari 2017

Stapje terug

Stapje terug

Ik was al een paar keer met de trein hier erop uitgeweest. En steeds met veel succes.
Iedereen vindt het leuk, het is een enorme stap terug in de tijd.
Dit keer kreeg ik Janos zover om ook eens mee te gaan.
Op zondag naar de markt in Kaposvár, zo'n 40 kilometer van ons dorpje gelegen, dat leek ons een mooie gelegenheid.
Sneeuw, kou, we deinzen nergens voor terug.


Ingepakt met een sjaal om, wandelschoenen aan gingen we op weg, richting station. Het was elf graden onder nul.
We kwamen langs de dorpskroeg en we móesten natuurlijk even binnenkomen voor een borrel, ook al was het pas half negen in de ochtend, maar dat is hier heel normaal. Ach ja, waarom niet, we hoeven niet te rijden toch. En eerlijk is eerlijk, we werden er lekker warm van. En oh ja...waarom we met de trein gingen, we hadden toch een auto? En die tas...ze wijzen naar mijn hippe poezentas op wielen......de hilariteit is groot.

Ze snappen echt niet waarom je met de trein zou gaan als je een auto hebt??? 
Kan ons niks schelen, laat ze maar lachen die Hongaren, het is ook niet uit te leggen eigenlijk.

We stapten in het boemeltje (precies op tijd ondanks de vrieskou trouwens ;-)) en gleden langs de prachtigste plaatjes, allemaal kerstkaartwaardig.
Kuddes herten, vossen en fazanten, het was echt prachtig vooral in de sneeuw.
En zo relaxed. We keken eens om ons heen en ook al zijn de treinen in Nederland wel een stuk moderner, er was niks mis met deze trein, alles wat je echt nodig hebt is aanwezig. Heel basic.
We liggen dubbel om de kleine tussenstationnetjes, waar geen kip te bekennen is, maar een mannetje in uniform met een spiegelei heel belangrijk staat te doen. Echt op ieder tussenstation staat zo iemand, het is duidelijk dat personeelskosten nog -moeite gespaard wordt.
Ook het uitstappen van de conducteur bij een overweg om met de hand de spoorbomen omhoog en omlaag te draaien, iis echt hilarisch. Daar kun je je als Nederlander toch niks bij voorstellen?






Op Kaposvár stappen we uit, altijd weer een andere wereld: van het platteland naar de 'grote' stad.
We lopen naar de markt, die is iedere zondag en doen wat boodschappen. Mijn poezentas op wielen doet goed dienst en bepakt en bezakt ploffen we in mijn favoriete Italiaanse restaurantje neer waarvan de medewerkers mij inmiddels wel kennen en waar we heerlijk lunchen met ieder een grote pizza en wijntjes en biertjes, want...we hoeven niet te rijden.
Voor veertien euro hebben we heerlijk gegeten, gedronken en gezellig gezeten; dat zijn nog eens leuke prijzen.

Op de terugweg zitten we het laatste stuk maar met zijn tweetjes in de trein. Dat kan ook niet uit, twee euro pp. Zelfs al is het allemaal nog zo basic. Vooral als je nagaat dat kinderen en 65 plussers gratis meemogen, er is ook geen droog brood aan te verdienen.

Het was zeker voor herhaling vatbaar.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten