Hongarijeavontuur deel 2

Vier maanden later besluiten we om een huisje te huren in Hongarije en van daaruit met een makelaar op zoek te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. 

We bekeken verschillende huizen, maar 'ons huis' zat er niet bij.

Jan was gelukkig  inmiddels ook wel zover dat hij Hongarije een leuk land vond, dus daar waren we het nu wel over eens.

We waren net weer een paar dagen in Nederland toen we een leuk huisje op internet zagen staan, niet te duur, nieuwe badkamer erin dus dat leek ons wel wat.

Afspraak gemaakt met de eigenaar, we mochten langskomen. Dus hup, weer in de auto en weer naar Hongarije.

De verkoper sprak goed Duits en had gezegd dat we bij hem mochten overnachten.

Maar dat leek mij helemaal niks, ik ga toch niet bij zo'n wildvreemde Hongaar logeren?

We kwamen bij zijn huis aan en meldden ons, we zouden de volgende dag met hem naar het huis gaan kijken.

'Ik zal even de sleutels pakken', zei hij. En wat bleek, hij had een appartementencomplex en we mochten er gratis verblijven, net zolang als we wilden. Dat was aardig, we maakten er graag gebruik van.

De volgende dag gingen we het huis bezichtigen en we wisten het meteen allebei, dit was het. Goed gevoel erbij, prachtig weids uitzicht op de heuvels, precies wat we zochten. 

Deze keer was het raak, we kochten het huis als vakantiehuis en gingen aan de klus.

Mijn liefde voor Hongarije groeide iedere keer dat we er waren en iedere keer dat we terug naar Nederland reden viel dat me zwaarder.

Een half jaar later kocht onze zoon het huis ernaast, ook dat moest opgeknapt worden en we bleven lekker bezig.

Eén ding is zeker, vervelen doe je je hier nooit.

Anderhalf jaar nadat we het huis kochten, besloten we voor onbestemde tijd te gaan, kijken hoe het ons zou bevallen. En het bevalt prima! Nog steeds, want vijf jaar later zitten we hier nog steeds.

Vorig jaar besloten we te verhuizen naar het huis van onze zoon, net ietsje luxer, ons huis was toch meer een vakantiehuis.

Dat was een goede beslissing. Natuurlijk missen we onze ouders en kinderen, maar eigenlijk houdt het daar wel bij op.

We zijn verhongaarsd.