woensdag 26 augustus 2015

De lange weg naar een lakcímkártya (deel 3, slot)

Om acht uur zitten we in de auto, op weg naar Andocs. Beschrijving van de burgemeester: tegenover de kerk, een gebouw met een vlag. Is al snel gevonden en we vragen weer aan de baliemiep of het mogelijk is om hier een lakcimkartya aan te vragen. 'Nee, jullie zijn in het verkeerde gebouw', behulpzaam loopt  ze mee naar buiten om ons te wijzen waar we dan moeten zijn. Oke, nog een gebouw met een vlag. Weer een baliemiep en weer stellen we 'DE' vraag': 'ja hoor, neem maar plaats' en we gaan weer braaf zitten wachten. 
Maar ook deze keer worden we teleurgesteld. Hoewel ik het al verwachtte, baal ik toch. Je verwacht toch dat de burgemeester van mijn dorp me wel kan vertellen waar ik zo'n registratiekaartje kan halen?
We moeten echt in Kaposvar zijn, ook niet in Tab, zegt de mevrouw en ik geloof haar. Tenslotte heeft iedereen die we kennen die zo'n ding heeft, het ding in Kaposvar gehaald. 
We zijn weer terug bij af en we besluiten toch maar naar Kaposvar te rijden, al is dat weer de geheel andere kant op. De dag is toch al naar zijn klootje.
We rijden weer naar dezelfde plek waar we gisteren voor het uitgestorven gebouw stonden wat toen gesloten was en deze keer was dat niet zo, dat was duidelijk want er stonden minimaal tachtig mensen te wachten, binnen en buiten. De moed zakt ons in de schoenen. Ik ga naar de info-balie, waar een info-balie miep ons te woord staat. Ja, hier kan ik het kaartje halen en ik moet een nummertje uit de automaat halen. Om half elf trek ik een nummertje en om half één zijn we eindelijk aan de beurt.
We lopen naar het loket, ik leg mijn pak papieren op de balie en dan gebeurt er iets waardoor de tranen me in mijn ogen schieten......'nee mevrouw en meneer, dat kan hier niet'........hij wil vriendelijk uitleggen waarom niet, maar ik ben zo boos dat ik opsta en in het Nederlands begin te vloeken......en dat ik er helemaal klaar mee ben en dat ik ook niet ergens anders heen wil meer. En waarom die muts aan de balie zegt dat ik hier zo'n kaartje kan halen als dat niet kan.....hoe moeilijk kan dat zijn?
Maar gelukkig ben je dan met zijn tweeën en is Jan dan degene die die man beleefd aanhoort. De man is ook weer heel behulpzaam en ik snap natuurlijk ook wel dat híj er helemaal niks aan kan doen. Hij maakt een uitgebreide tekening hoe we moeten lopen en loopt helemaal met ons mee om aan te wijzen waar we zijn moeten. We waren gewoon in het geheel verkeerde gebouw. We voelen ons enorme sufferds. We moeten om de hoek zijn en dan zijn we eindelijk in het goede gebouw. Weer wachten......dan zijn we aan de beurt, we moeten een formulier invullen, een heel ander formulier dan we in Nagybajom meegekregen hadden, dus waar we niks aan hadden en we mogen plaatsnemen in de wachtruimte om het in te vullen.
We worstelen met het formulier, je wilt ook niks verkeers invullen natuurlijk en ineens horen we achter ons....'kan ik jullie helpen?' Een Nederlander die Hongaars spreekt en het formulier al thuis heeft ingevuld, we leggen het ernaast en dat maakt het een stuk gemakkelijker.
We raken aan de praat en tot mijn grote opluchting heeft hij vorige week óók twee uur in dat andere gebouw zitten wachten, hetzelfde verhaal dus. Waar ik uit opmaak dat we misschien niet heel slim zijn, maar toch ook weer niet zo stom als we dachten. Dat maakt weer een hoop goed.
We leveren de papieren in en we horen dat we over een uur terug mogen komen om het registratiekaartje op te halen, het lakcimkartya wordt over twee weken thuisgestuurd.
Natuurlijk, we wachten nog wel een uur, maakt allemaal niks meer uit. We gaan even ergens wat eten en na een ruim uur gaan we terug. Nog eens drie kwartier wachten, nóg een handtekening, nog dertig stempels en ja hoor, daar is ie dan, het registratiekaartje. We gaan weer naar huis en om half vijf rijden we weer ons erf op.
Twee dagen over gedaan om zo'n kaartje te bemachtigen, niet normaal gewoon.
Voor de Nederlanders die geïnteresseerd zijn, hier het goede adres:

7400 Kaposvar, Szechenyi ter 3 

Openingstijden: ( deze worden herhaaldelijk gewijzigd)

Monday 08.30-11.00
Tuesday 13.00-17.00
Wednesday Closed
Thursday 13.00-16.00
Friday 08.30-12.00

En wat hebben we geleerd?
Vertrouw niet blind op de Tom-tom, op baliemiepen , op voorbijgangers en burgemeesters die het allemaal zeggen te weten.
Oh ja en ook dat het een lange weg is naar het lakcimkartya......
EINDE! 

3 opmerkingen:

  1. mijn hemel wat een gedoe zeg! Wij stonden eerst ook in het verkeerde gebouw :-) Ik had jullie wel het goede adres gegeven hé? maar onze navigatie gaf ook het andere gebouw aan, grrrrrr. nou volgende week heb je je lakcim zeker in huis, gelukkig hoef je die niet op te gaan halen, hahaha

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Blij dat we niet de enigen waren die in het verkeerde gebouw zaten. Je had wel het goede adres gegeven hoor. En het was onze pech dat ie gesloten was, anders hadden we wat sneller de boel voor elkaar gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ook in Zweden wordt je van het kastje naar de muur gestuurd hoor. Onze Robert 17 jaar krijgt een pakje van de bank. Hij moet dat bij het postagentschap ophalen. Maar dan wel zijn id laten zien. Nee, een Nederlands id is niet voldoende. Ik laat mijn Zweedse id zien en vertel hen dat dit dus echt Robert is zoals op het pakje staat. Nee, sorry, ik heb nu al 2x zijn NL-id nummer ingevoerd en kan dat niet ongedaan maken. Nu moeten we het pakje bij de bank ophalen (2 uur rijden). Belachelijk natuurlijk. Voor een nieuwe pas moeten we naar Stockholm (500 km) of naar Kopenhagen (200 km). En jullie? Ik ben allang blij dat de passen nu 10 jaar geldig zijn.
    Groeten uit een zomers Zweden; hoewel de bladeren al vallen is het bijna 20 graden (vanochtend vroeg -0,2)
    Annet

    BeantwoordenVerwijderen