Er ging een heel nieuwe wereld voor ze open. Natuurlijk maakte ik foto's met mijn ipad, die kon ik dan leuk doormailen naar de nieuwe baasjes, die bijna niet kmden wachten tot het zover was dat ze hun nieuwe huisgenoot op konden halen.
Eventjes was ik vergeten dat Bram, onze ram, er plezier in schepte om, als hij de kans kreeg, mij aan te vallen en een kopstoot te geven, waardoor ik door de lucht vloog en al een aantal keren flinke rugpijn aan zijn aktie over had gehouden. Heel even maar en datw as lang genoeg,want terwijl ik een foto maakte voelde ik ineens een klap in mijn rug en vloog ik met ipad en al door de lucht.
Ik hoor een gepiep, in een reflex pak ik de pup op die er loopt, maar meteen weer een kopstoot en ook de pup vliegt door de lucht en ik voor de tweede keer. Terwijl ik op de grond lig, zie ik Bram op me afkomen, gelukkig kon ik snel opstaan, want ik dacht echt dat mijn laatste uur geslagen had.
Inmiddles was Jan ook gealarmeerd en met de jankende pup in mijn arm en in mijn andere mijn ipad, ging ik bibberend achter het hek en eigenlijk drong toen pas door wat er gebeurd was.
Er gingen allerlei gedachten door mijn hoofd, zoals een pörkölt (Hongaarse stoofpot) van schapenvlees bijvoorbeeld. Maar eerst bekeken we de schade aan de pup. Twijfelachtig, hij hield zijn pootje in de lucht,maar jankte niet meer. Even aankijken dan maar.
De volgende dag naar de dierenarts, ik vertroiwde het toch niet. En ja hoor, gebroken.
Met een paars verbandje kwamen we weer thuis. Probleem! Want wie wil er nou een pup met een gebroken poot?
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten