maandag 18 februari 2013

Van spreekwoorden en gezegden

Iedere dag gaat Jan lopen met de schapen. Dat is omdat wij nog steeds geen gras hebben, vanwege de droge zomer. Buiten ons hek staat gelukkig wel gras en Beppie en Willie, onze eerste schaapjes, lopen altijd keurig mee. Toen kwamen de 5 kleine schaapjes erbij en daarna Bram, onze ram.
Ook de ganzen vonden het gezellig en één ouwe soepkip sloot de rij. Zo gaan we dagelijks, compleet met ook nog 4 honden in een stoet aan de wandel.

Maar het gras raakt steeds meer op, we kunnen de groene sprieten wel de grond uitkijken, maar zo werkt het niet natuurlijk.
We moesten steeds verder van huis om nog wat sappig groen gras te kunnen verorberen, immers, buurmans gras is altijd groener.
Vanochtend ging jan vast vooruit, ik zou iets later komen, dus zo gezegd zo gedaan, om half 1 toog ik richting jan en de schapenstapel. Ik zag ze al nergens lopen, dus ik liep de kant op waar ik ze hoopte te vinden en ja, een heel eind van huis af liep de hele bende.
Na een half uurtje, vonden we dat we maar eens richting huis moesten, maar daar dachten de schapen anders over.
Ze dreven steeds verder weg en erger, richting de huizen (lees tuinen) van onze buren.
Beppie en Willie waren makkelijk mee te krijgen, dus ik besloot hen eerst maar even naar huis te lopen, dat scheelde er twee.
Toen ik weer terug kwam was Jan wanhopig bezig om de rest op te drijven in de goede richting,maar helaas, het werkte niet zo.

Ik kan er een lang verhaal van maken en als er mensen zijn die ons bezig gezien hebben, zullen die zeker een komische middag gehad hebben, want wat we allemaal niet geprobeerd hebben...met een blik voer rammelen...ze keken niet eens op....toen we eindelijk Dirk, het kleine rammetje te pakken hadden, hoopten we dat, als we hem meesleepten, de rest zou volgen. Je weet wel van 'als er één schaap over de dam is....'....echt niet! Wie dat spreekwoord heeft uitgevonden weet ik niet, maar die heeft zeker weten geen verstand van schapen. Dirk liet zich meteen voor dood neervallen, ik schrok ervan in de eerste instantie, maar hij bleek zich gewoon aan te stellen, want zodra we hem loslieten, rende hij weg.
Gelukkig konden we Bram zover krijgen, met een touw om zijn poot, dat hij meeliep met ons, dus die hadden we op een gegeven moment weer terug.
We zijn dus verschillende keren heen en weer gelopen, het was een behoorlijke afstand en op sommige plaatsen zak je tot je enkels in de blubber, vanwege de nattigheid in combinatie met klei, dus het was een zware tocht.
Nadat we alles geprobeerd hadden om de kleine schaapjes te vangen, ( lief roepen, lokken met voer, vloeken en schelden, iets roepen wat te maken had met schapen-pörkölt.....) hebben we het helaas op moeten geven, ze zijn watervlug en schieten iedere keer een andere richting op.
Doodmoe zijn we naar huis gegaan, het was inmiddels kwart over vijf.
De enige hoop die ik nog had was, dat ze tegen de schemering huiswaarts zouden keren, hoewel ik er weinig vertrouwen in had.
Net toen we elkaar zaten te vertellen dat 3 schapen ook leuk is en dat we er echt alles aan gedaan hadden en dat ze waarschijnlijk een bloedige dood zouden sterven, omdat een vos ze vannacht zou pakken ('vossen hebben ook baby's en die moeten ook eten', zei jan om me te troosten en 'mamavos kan dan mooi van de wol een jasje breien voor de baby-vosjes'), hoorden we buiten een hard geblaat van Beppie en Willie. We besloten te gaan kijken en jawel hoor...héél in de verte, achter elkaar in optocht, kwamen onze 5 verloren gewaande schapen aanlopen, alsof er niks aan de hand was.
Voordat het donker was, hadden we onze schaapjes op het droge....zucht.....

Vanochtend werd ik wakker met pijnlijke nek en schouders, armen alsof ik intensief gefitnessd had en benen alsof ik de marathon gelopen had. 'Oh ja', wist ik meteen, 'wij hebben schapen'......Stomme beesten, want vanaf nu gaan ze op een hooi-dieet, wandelen is er niet meer bij en het wachten is tot het gras groen genoeg is. Spreekwoord: 'dom schaap' is wèl van een schapen-kenner......

7 opmerkingen:

  1. ik had het wel willen zien! Wat een geweldig verhaal. En nu moeten de hondjes op cursus om de schapen te drijven...
    Als de buren al niet dachten dat jullie gek waren, dan is nu het moment aangebroken!
    Leuk!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Onze twee schapen zijn er ook een keer vandoor gegaan toen ons hekwerk nog niet zo stevig was. Ad was natuurlijk net in Nederland en net als jullie heb ik er uren achteraan lopen rennen, rammelend met een bakje voer.... Nooit geweten dat schapen zo hard kunnen rennen.... Uiteindelijk kreeg ik hulp van twee overburen en met z'n vieren hebben we ze uiteindelijk weer in de tuin gekregen. Niet voor herhaling geschikt dachten we, dus kwam er een nieuw stevig schaapbestendig hek.....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh wat een schitterend verhaal gelukkig heb je ze terug. Van dit verhaal heb ik nog het meest genoten haha groetjes en een snel herstel van de spieren

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hahahahaha wat had ik dat graag gezien!!!! Je moet ook zon staf meenemen net als dat schaapshoedertje van Toy Story. Wat je er mee moet weet ik niet.... Maar jee waarom heb je niet gefilmd, zou een hit zijn geworden op Youtube, haha. weet je wat je de volgende keer doet? je doet ze allemaal een riempje om en dan met touwen aan elkaar verbinden, dan trek ze gewoon aan dat touw en hup daar zijn ze weer. Heb je ook geen foto's :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een leuke gebeurtenis en daarbij als kado voor jou van je beesten een volledig verzorgde exersitie. Wat wil je nog meer?

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een verhaal joh! Prachtig. Maar je voelt je natuurlijk toch knap machteloos. Gelukkig is het goed afgelopen en wat mooi dat ze zélf de weg terug gevonden hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. oh mijn lachspieren zijn weer wakker, wat een heerlijk verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen