Burenhulp.

Eerst wil ik iedereen bedanken voor de berichtjes en mailtjes die ik kreeg. met de vraag: 'wat is er aan de hand, het is zo stil op je blogje?'
Hier dus even een update van het boerinnen-leven, wat eventjes wat minder leuk was, omdat er soms ook in een boerinnen-leven de dingen een beetje tegenzitten.
En ik wilde jullie niet lastig  vallen met mijn depri-verhalen. Geen inspiratie, niks leuks te vertellen.
Maar...het leven bestaat niet alleen uit leuke dingen natuurlijk.




Ons grootste probleem was de auto. Door onze vrienden van de Anwb, na drie keer in één week met pech te hebben gestaan, de auto zou gemaakt zijn, maar bleek telkens weer mankementen te hebben en is toen afgesleept naar een garage, waar ons medegedeeld werd dat de auto total loss was. Reparatie zou meer dan 3000 euro kosten en dat was ie niet meer waard. Voor hen dan misschien niet, maar voor ons wel natuurlijk.

Ook wilden ze de auto niet voor ons naar Nederland slepen, hoewel we daarvoor wel verzekerd waren, dachten wij, maar als je de kleine lettertjes leest (die je pas gaat lezen als er iets aan de hand is natuurlijk) kun je zien dat ze in hun 'recht' stonden, want als de dagwaarde van de auto minder is dan de reparatiekosten, heb je twee opties, namelijk: je doet afstand van de auto en dan slepen ze hem wel voor je naar Nederland. Ja, dùh!Of, je betaald zelf de kosten, 1200 eurietjes maar liefst en dan heb je een kapotte auto in Nederland staan.
Dankjewel ANWB, voor ons geen goede oplossingen.

We kregen gelukkig wel een huurauto, want dat hadden we extra bij-verzekerd. Maximaal 30 dagen werd er gezegd, dus tot 3 augustus mochten we hem houden. We waren blij dat we in ieder geval vervoer hadden, want in Nederland is een autoloos leven niet leuk, maar hier is dat bijna onmogelijk.

We werden heel lief geholpen door Nederlandse Hongaren uit een naastgelegen dorp, die wat beter de weg weten dan wij en zo gebeurde het dat onze auto naar een andere garage gesleept werd door hen en we daar beter nieuws te horen kregen. Zij dachten dat ze hem onder de 1000 euro wel konden maken.

Helaas begon de ANWB moeilijk te doen over de dertig dagen autohuur en hoe we het ook geprobeerd hebben, we moesten de auto inleveren, er was geen praten aan. Ook niet ons punt dat we nog een paar dagen moesten wachten op onze auto, die tóch wel gemaakt kon worden en niet dankzij hen, nee, hun regels zijn wet, dus de huurauto moest terug.

Gelukkig hebben we veel burenhulp gekregen en zo zie je maar weer dat je in een dorp hier, met die enorme afstanden, veel meer op elkaar aangewezen bent dan in Nederland, waar er om de tien minuten een bus voor de deur vertrekt. Want een huurauto terugbrengen is leuk, maar hoe kom je terug naar huis? Daar heeft de ANWB geen boodschap aan, 'zoek dat zelf maar uit en op eigen kosten', is dan het antwoord.
Onze aardige buurman J is toen meegereden en met hem konden we mee terugrijden.

Lang verhaal kort, onze auto is gerepareerd, kosten 875 euro, een andere motor erin en een jaar garantie, we zijn weer helemaal blij.
Natuurlijk moest die auto ook opgehaald worden en weer was er een aardige Nederlander uit een naburig dorp, die ons wel even wilde brengen.
Hartverwarmend zoals mensen hier met je meedenken en je helpen.

En dan nog behalve het financiële gedeelte dat ons meeviel, ook zó fijn om weer een paar wielen in ons bezit te hebben.

Onze dank gaat dus niet  uit naar de ANWB, maar vooral naar onze buurtjes hier in het dorp en natuurlijk niet te vergeten naar onze vrienden uit het buurdorp, W en B. Dank,dank,dank! Voor het meeleven, meedenken en de hulp in de vorm van vervoer. Dus...we zijn weer mobiel!