vrijdag 8 juni 2012

De Kneus

Een paar weken geleden konden we bij K twee gansjes ophalen,baby's nog. Hij had er vier gekocht,waarvan twee voor ons. Als we geweten hadden dat Katrien voor nakomelingen zou gaan zorgen,hadden we dat niet gedaan,maar ach, een paar ganzen meer of minder, who cares?

We namen er dus twee van de vier mee, in de hoop dat het man/vrouw zijn en Gijs ontfermde zich over de kuikens, als aanstaande vader in afwachting, had hij immers niet veel beters te doen, het lijken soms net mensen hè?

Terwijl Katrien zichzelf te pletter broedde op haar 7 eieren groeiden onze nieuwe aanwinsten als kool.

Ik schrok dus ook behoorlijk toen ik een bezoekje aan K bracht en zag dat die gansjes van hem nog niet de helft van het gewicht hadden bereikt als de onzen.
Ook niet zo heel gek, als je ziet wat een stress zo'n beest heeft,met 5 kinderen om zich heen die toch heel andere normen en waarden hanteren in de omgang met dieren dan wij gewend zijn. Een dier wordt gewoon aan zijn pootje,vleugel of nek opgetild en neergegooid.



Ik was nog niet thuis of daar kwam een berichtje van de vrouw van K, de hond had één van de gansjes doodgebeten en omdat je niet één gans kunt houden, wilde ze er eentje van ons kopen,we hadden er immers genoeg.
Ik hoef niet uit te leggen dat er geen haar op mijn hoofd was die dat ook maar zou overwegen te doen, dus het voorstel was dat het kleine kneusje bij ons komt logeren, tot hij sterk genoeg is om de kinderen/honden te trotseren.

Ik maakte me echt zorgen, hij at niet veel,dronk niet veel,kon moeilijk lopen. Dus ik heb m onder de lamp in een kooi gezet met voer en water,samen met onze eigen kneus met het verlamde pootje.
Helaas heeft die het het niet gehaald, dus hielden we alleen de Kneus over.

Maar, tot mijn grote opluchting is hij wat gegroeid en zag ik hem vanochtend driftig gras eten,zoals het hoort bij een gans.Dus ik ben helemaal blij, je kunt nog goed verschil zien met zijn nestgenootjes, maar ik denk nu dat het goed gaat komen met m.




7 opmerkingen:

  1. Wat zielig van die met het pootje! Je hecht je toch meteen. En ook weer moeilijk om Kneus straks weer terug te geven....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb er wel vrede mee, met dat ene pootje had ie waarschijnlijk ook geen goed leven gehad.
    De Kneus teruggeven zal lastig zijn,maar hem weg te zien kwijnen is erger.En uiteindelijk wordt ie bij K toch opgegeten,want daarvoor is ie aangeschaft.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik wilde net vragen welke kneus. Maar het antwoord is er al.Och en je moet maar denken ,de kneus van K heeft nu even een goed leven.En hebben de K familie staks een lekkere gans op tafel. Zo is het leven daar nu eenmaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ja truus,ben het met je eens,tenslotte eet ik ook vlees,dus ik moet niet mauwen....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ja,zo is dat,nog een paar weekjes....

    BeantwoordenVerwijderen
  6. zo sneu zeg, hond die gans dood bijt............ gelukkig gaat het met de andere beter,

    had van de week nog wel een blogje gezet hoor, heb er f niet veel zin in............
    fijn weekend

    BeantwoordenVerwijderen