We leven in een bizarre tijd. Het woord ‘hamsteren’ kreeg een nieuwe dimensie.
Ik kreeg een aantal berichtjes met de vraag hoe wij dat nou ervaren, in een land waar je niet geboren bent.
Dus dat ga ik vertellen.
En het gaat goed. Behalve wat klein leed, merken we er eigenlijk niet zo veel van.
Het kleine leed is dat er al vliegtickets geboekt waren. Ik zou naar Nederland gaan om naar het nieuwe huis van mijn kind te gaan kijken en uiteraard meteen mijn ouders te bezoeken.
Mijn andere kinderen zouden hierheen komen, evenals mijn schoonmoeder.
Ik liep al weken geleden te roepen dat ik mijn verlies nam en niet ging, jammer van het ticket. Maar ik wilde niet het risico lopen Hongarije niet meer terug in te komen. Want ik merkte wel meteen al dat ze het hier veel steviger aanpakten dan in Nederland. En ook al voel ik me meer Hongaar, ik bèn het natuurlijk niet.
Ik volg het nieuws hier en uiteraard ook het Nederlandse nieuws en Nederland lijkt steeds een paar stappen achter te lopen.
De Nederlanders die nog net op tijd hier het dorp in kwamen, voordat de Hongaarse grenzen dicht gingen voor buitenlanders, moesten twee weken in quarantaine.
Vrijwillig dan wel, maar de burgemeester vertelde er wel bij dat als ze dat niet doen, ze de autoriteiten in zou schakelen. Dus toch ook weer niet zo vrijwillig, maar het klinkt wel leuker natuurlijk.
En nu zitten we hier dus, ook wij hebben besloten zoveel mogelijk thuis te blijven voor de twee weken vrijwillige quarantaine . Nieuwe Nederlanders komen er voorlopig toch niet meer bij, want de illusie dat het maar voor een paar weken is, die heb ik niet. En heeft wel iets knussigs.
Normaal is het om deze tijd al een af en aan met de ‘ vakantiehuisjesmensen’, de ‘pseudohongaren’, zoals ik laatst iemand ze hoorde noemen. En die komen nu niet.
En nu zijn we echt onder ons, er heerst een saamhorigheid.
En het is heerlijk weer, we klussen veel, we hebben een nieuw hek geplaatst alvast heel veel stookhout gehakt en gestapeld en we genieten van ons relaxte leven.
En misschien is het allemaal wel ergens goed voor. Iedereen weer een beetje down to earth.
Want Nederland is toch een bizarre rat-race.
Ik hoorde een bn-er op tv zeggen dat ze wel heel druk was met haar drie kinderen die nu niet naar de opvang kunnen. Ze ‘moest’ puzzelen met ze en voorlezen.....kortom, ze moest gewoon moeder zijn dus.
Laten we hopen dat deze crisis, die voor veel mensen een drama is, ook iets goeds oplevert. Het is met al die thuiswerkende mensen in ieder geval heel goed voor het milieu.
Maar wij....wij hebben een hek! En heel veel stookhout. En daar ben ík nou weer blij mee.
Het is inderdaad klein leed, tot nu toe. ik vind het ook wel lekker rustig, zonder de zomer-instromers. Zolang er geen lock down is, en ik gewoon af en toe wat boodschappen kan doen, is het ok. En de natuur staat op springen, daar word je toch vrolijk van? Als de aangekondigde nachtvorst (-8) volgende week de bloesems maar niet verpest.....
BeantwoordenVerwijderen