De stofzuigerneus

De stofzuigneus van Baco

Baco is een grote stoere Viszla, die nooit ziek is. 

Maar laatst op een zondag kwam hij terug van een wandeling met de baas en we merkten iets vreemds. Hij moest namelijk best vaak niezen.

Nou ben ik nooit meteen in paniek als een hond iets mankeert, we zijn zelf ook niet van die hardlopers naar de huisarts. Dus met een schuin oog hield ik Baco in de gaten. Hij bleef met tussenpozen niezen. Ons vermoeden was dat er iets in zijn neus zat, tijdens de wandeling gebeurd waarschijnlijk. Baco heeft ook een neus als een stofzuiger, overal en alles moet besnuffeld worden.

‘s Avonds kwam er wat bloed uit zijn neus toen hij een keer moest niezen en toen besloten we de volgende ochtend meteen de dierenarts te bellen.

Zo gezegd, zo gedaan, Ik belde in mijn beste Hongaars, wat zeker door de telefoon nog steeds moeilijk is omdat je dan niets met je handen aan kunt duiden en uitgelegd wat er aan de hand was. Hij zou voor de middag langskomen.

Keurig om half twaalf arriveerde de dierenarts. Natuurlijk niesde Baco toen niet, hij had de hele ochtend niet meer geniesd. Hij vond het ook geen goed idee dat de dierenarts in zijn neus keek, grommen als een leeuw, wat het niet gemakkelijker maakte natuurlijk.

‘We kijken het nog een dagje aan, waarschijnlijk heeft hij het al uitgeniesd’, zei de dierenarts. Dat was natuurlijk mogelijk dus we lieten meteen alle honden inenten, nu hij er dan toch was. 

Maar terwijl de dierenarts bezig daarmee was, begint Baco ineens hard te niezen. En een enorme kwak bloed mee. Dit veranderde de zaak compleet.

Het terras werd klaargemaakt voor de operatie. Een kleedje waar Baco op kon liggen, hond helemaal buiten westen en de dierenarts ging met een soort verrekijkertje/nijptangetje in de neus, heel diep. 

En daar kwam de boosdoener eruit, een stukje hard stro van maar liefst 8 cm!

Waar wij blij en opgelucht waren dat het eruit was, werd de dierenarts helemaal opgewonden van de vangst. Of Jan een centimeter had? Want hier moesten foto’s van gemaakt worden, dit had hij nog nooit meegemaakt, zo’n lang ding uit een neus van een hond. 

En...maar goed dat hij niet afgewacht had, want dat had heel slecht af kunnen lopen, daar het strootje al zo dicht bij zijn hersenen zat. Eind goed al goed. Baco kan weer stofzuigeren met zijn neus.