Ons bruidspaar had plannen om na de bruiloft op huwelijksreis te gaan. Dus bood ik aan om op Ivy en Peanut, de teckel en poes op te passen in hun huis tijdens hun afwezigheid.
Ik was nog steeds in het bezit van een mobieltje van twaalf jaar oud, zoeentje waarmee je alleen kon bellen, op zich niet zo vreemd want daar was het mobieltje uiteindelijk van oorsprong voor bedoeld. Maar ook deze had het begeven, we waren dus telefonisch helemaal niet meer bereikbaar, want ook een vaste lijn hadden we niet meer. Maak je geen zorgen, we hebben wel internet he, dus hiep hiep hoera voor messenger en skype.
Ja dat was wat. Kind gaat trouwen, heerlijk voor het stel en we leefden ondanks de afstand, heel erg mee. Nog anderhalf jaar te gaan, dus tijd genoeg om een geschikte outfit te kopen, na te denken over de speech die ik wilde gaan houden en.....af te vallen. Dat laatste was de grootste hobbel en hield natuurlijk weer verband met het eerste pijnpunt: geschikte outfit. Want wat is geschikt he, daar kun je van mening over verschillen.