woensdag 23 november 2016

Daar ben ik weer.....

Ik kreeg toch regelmatig mailtjes met de vraag: waar ben je gebleven op de blog?
Antwoord: nog steeds hier, helemaal blij en gelukkig in het Hongaarse land.
Mijn laatste blogje is alweer heel erg lang geleden, ik was een beetje 'blogmoe' ( is dat een woord? Vanaf nu wel )
We wonen alweer een jaar nu in het huis van onze zoon en dat was een heel goede keus.
Net ietsje leuker, ruimer, luxer.
We namen afscheid van twee teckels, dat was heel verdrietig.
Nieuw in onze veestapel is....een katertje. 

Het was spannend, onze Viszla's zijn jagers en op de kreet 'poesjes', maar ook in het Hongaars 'macska', gingen ze totaal uit hun pannetjes.
Dus ik had zo mijn bedenkingen, maar volgens Janos zou het geen probleem zijn en soms moet je gewoon vertrouwen op zo'n man, soms hebben ze wel eens gelijk.

We kochten hem op de markt in Pécs, hij zag er niet uit en was behoorlijk ondervoed.  hongaren denken dat kittens en puppies prima groeien op een beetje melk met brood.
Janos zei later dat hij bang was dat ie de reis naar huis al niet zou overleven, maar ik had er wel vertrouwen in. 
Soms hebben vrouwen gelijk.

Het was geen enkel probleem, het was liefde op het eerste gezicht tussen poes en honden en we genieten van het opgroeien van dit ontdeugende beestje. Ze spelen samen en een kat is toch weer heel anders dan een hond, het crosst door het huis en de tuin en binnen drie seconden zit ie boven in de hoogste boom. Dat zien we onze viszla's en overgebleven teckel nog niet doen.

De poes heet Szomszéd, we noemen m Szommy. Szomszéd betekent buurman in het Hongaars, dat vonden we wel grappig, maar als ik m buiten roep voel ik me toch wel een beetje voor gek staan.

Szommy is inmiddels ongeveer bijna zes maanden en hij is leuk opgedroogd, of niet dan?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten