dinsdag 15 april 2014

Rein

Gisteren kwam de door ons bestelde regenbui. Iedereen die hier met vakantie is, baalt natuurlijk ontzettend als het ineens begint te gieten, maar wij waren blij. Kijk, een moestuin kun je sproeien, je bloementuin ook, maar een grasveld van een ontelbare vierkante meters.....daar is geen beginnen aan. En wij hebben het gras heel erg nodig, want het heeft veel te lijden door de eetlust van onze kippen en schapen. Want ook de lammetjes laten zich het gras, naast natuurlijk het toetje: de mamamelk, heerlijk smaken.

De schapen vlogen naar binnen, wij ook, maar omdat we buiten zouden eten en de bbq zouden gebruiken, bleven we op het terras onder het afdak.
Ineens zag Jan iets bewegen en toen hij goed keek zag hij een vos....en toen hij nog eens goed keek een paar dooie kippen. Gewoon eigenlijk midden op de dag, gewoon waar we bijna naast staan. Ongelooflijk!

Waar kwam Rein de Vos ineens vandaan? We hebben speciaal wildgaas geplaatst, onderaan ingegraven zodat ze er niet onderdoor kunnen graven. Dagelijks lopen we langs de hekken om te controleren of er geen gaten zitten.
Stilletjes staan we op het andere terras, dichterbij waar de vos vandaan kan komen. En ja, daar komt Rein weer aan sluipen. We worden heen en weer geslingerd door fascinatie, bewondering en woede. Gefascineerd door de natuur, zo'n beest moet uiteindelijk ook eten. Bewondering voor zijn stille, onopvallende sluipgedrag en woede omdat ie niet gewoon één kip pakt en meeneemt, maar er een paar doodbijt en ze laat liggen en nu dus ook niks te eten heeft. 
Wij staan doodstil te kijken, wáár zit het gat in het hek, hij komt duidelijk terug om zijn prooi op te halen.
Tot onze stomme verbazing klimt ie soepel en lenig óver het hek! Ja, wat moet je dáár dan mee? Als ze dat iverdag gewoon gaan doen, hoe moeten we onze kippen dan beschermen?

We sturen de honden op hem af, in de hoop dat het afschrikt.
We ruimen in de stromende regen de kippen op, het zijn er vijf! Voelt heel verdrietig.
Waarschijnlijk is het een samenloop van omstandigheden, de regen maakte dat zowel wij, als de honden en de schapen naar binnen gingen, jammer dat de kippen dat niet ook deden, ze waren een makkelijke prooi. En waarschijnlijk heeft Rein erg veel honger gehad, anders komen ze niet zo dichtbij.

We gaan eten en daarna zitten we nog tv te kijken, als jan de kippen onrustig hoort kakelen. Inmiddels is het weer droog. We rennen naar buiten en daar loopt die ellendige vos gewoon in onze tuin, bij de stal, we zijn gelukkig net op tijd, geen dooie kippen deze keer.
Maar wel grote schrik. 

We dachten dat we een veilige stal hadden, maar nu staan we in het donker, glas voor de ramen in de stal te spijkeren. Ook al zit er gaas voor en moet het bijna onmogelijk zijn voor een vos, we durven niet te gaan slapen anders.

Vandaag gaan we eens bedenken hoe we dit aan gaan pakken. Dit worden onrustige dagen.....


5 opmerkingen:

  1. Nou ja zeg, das ook wat!! Ik begrijp je woede maar ook je fascinatie en bewondering! Tja, ik begrijp ook nooit waarom ze hun prooi niet meenemen. Als ze het kippetje dan nog lekker zouden opeten heeft het in ieder geval zijn doel gediend!
    Ben benieuwd hoe jullie het gaan oplossen! Succes ermee!
    Groet Hannah

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 2 meter hoog gaas, dat hebben onze buren ook . Allemaal!
    Succes er mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat is balen maar ja de natuur he. groeten Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind vossen zo mooi en leuk en slim en knap.....maar ja ik heb geen kippen, dus ik snap wel dat jullie ervan balen. En dat ze de kip niet meenemen snap ik ook niet....
    Ik heb een keer een vos in het bos gezien met een kip in zijn bekje....moest ik toen wel om lachen...maar ja, was ook geen bekende kip.

    BeantwoordenVerwijderen