zondag 9 maart 2014

Te oud!

Ik was vroeger gek op pretparken en dan vooral op achtbanen. Het kon niet hoog en hard genoeg gaan. Ik kreeg mijn eerste zoon toen ik net 21 was en die had de liefde voor hoog en hard echt van zijn moeder geërfd. Stampvoetend en in tranen van drift en kwaadheid stond hij in de Efteling bij een heftige achtbaan bij zo'n meetding waarop stond dat je een bepaalde lengte moest hebben om jezelf heen en weer te laten gooien in die achtbaan. Uiteraard was hij te klein. Ontroostbaar was hij.
Een paar jaar later mocht het eindelijk wel en eindeloos ging ik met hem in de engste attracties, puur genieten.

Maar nog een paar jaar later bespeurde ik bij mezelf enige terughoudendheid bij het betreden van zo'n spectaculair apparaat. Tot mijn eigen stomme verbazing. Ik zag er het nut niet meer zo van in en was mezelf meer bewust van het gevaar.

Ik realiseerde het me nog niet echt, maar hier traden de eerste sporen van het ouder worden in. Ik was blij dat ik in het bezit was van drie zoons die gewoon samen, zonder pa of ma, naar hartelust konden ronddraaien, genietend van door de lucht vliegen en gelanceerd worden.

Inmiddels loop ik tegen de vijftig en mijn wilde haren zijn verdwenen, in ruil daarvoor zijn grijze haren gekomen. Prima, kan ik goed mee leven.

Jan besloot een terreinwagen te kopen. 'Leuk, kunnen we lekker mee door het bos crossen', zo was de verklaring voor de aankoop. Er waren ook nog wat nuttige redenen, zoals hout halen in het bos voor de kachel en mais uit het land halen. Oké, het leek wel een verantwoorde aankoop.

En van de week werd hij afgeleverd door Jan zijn broer, die kwam m uit Nederland brengen. Een wens ging in vervulling, een 4x4 waar Jan lekker mee het bos in kon, de berg op, het liefst in de modder.



Ik moest persé mee om een ritje te maken,  naar boven toe, al hortend en stotend en in mijn hoofd verschenen flashbacks van die keren in de achtbaan, ik zag werkelijk groen van ellende, tot grote hilariteit van de broertjes.

Ik heb de rit overleefd, maar ik trek de conclusie: hier ben ik te oud voor! Geen pretparken meer en geen ritjes in die wiebelbak! Das aan mij niet besteed.....


4 opmerkingen:

  1. Ha ha, dat herken ik erg! Voor mij ook geen achtbanen meer. Schommelen, dat kan ik nog aan en vind ik ook nog leuk!!
    Hannah

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hihi..... het is wat!!! Hoop herkenning!!! Als je met 4wd het terrein in wilt,kun je overwegen 4 punts gordels te nemen..... ik spreek uit ervaring,na een rit in het terrein met Hilux 4wd met een zonnedakje,waarbij we een "wasbord" moesten nemen.... (Jan kan zich met Pinksteren lekker uitleven,vlakbij jullie!!! Somogybabod !!!! Hele weekend 4x4 treffen,maar dat weet Jan vast wel!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Och och wat een herkenbaar verhaal.... Het gedeelte van de achtbanen niet, ik was altijd een skijterd. Mario was altijd de 'lul'bij ons toen de kinderen klein waren... Maar dat 4x4 gedoe, wat zou Mario er graag eentje hebben. Eigenlijk wil hij een tractor, waarvoor?? ik zou het niet weten. Maar omdat hij toch niet op het land gaat werken, droomt hij van een 4x4. Toen hij de foto op fb zag, was het eerste wat hij zei: hebben ze een 4x4 gekocht? das een mooie! Nou is Mario echt nooit jaloers en gunt iedereen het beste, maar wat zou hij graag in Jan zijn schoenen staan :-)

    BeantwoordenVerwijderen