Poelepetaten

Ja, het bestaat echt,ik had er nooit van gehoord, maar Poelepetaten is een ander woord voor Parelhoenders.
Al een tijdje lopen we te dubben, wel of niet. Ze zijn heel erg mooi om te zien, leggen dagelijks een eitje en kunnen prima tussen de kippen en ganzen. nadelen: ze maken veel lawaai. Maar ja, dat is ook betrekkelijk, een haan maakt ook veel lawaai en daar lopen er ook drie van en ik hoor het al niet eens meer. Een gans kan ook een ardige keel opzetten, ook dat gaat aan me voorbij.
Dus...toch maar gedaan.

Jacqueline en ik naar de markt, kijken of we ze konden ontdekken. ja hoor, daar zaten ze in een kooitje. Ik wilde er drie hebben. De meneer pakte een klein doosje, deed m dicht en wurmde de kuikens door het piepkleine gaatje naar binnen, zich zichtbaar ergerend aan de 'aggossie's en aaaaaah,wat zielig's'van Jacqueline en mij, wat hij niet verstond, maar wel begreep. Maar Hongaren zijn nou eenmaal niet zo voorzichtig met dieren.

Dat die man een reden had om ze op deze manier in het doosje te wurmen, werd duidelijk tot ik heel naief, thuisgekomen het doosje opendeed. Eén poelepetaat vloog meen een paar meter weg. Jacqueline en ik kijken elkaar onnozel aan....'ze kunnen vliegen....'....
Poelepetaat gevangen en een rennetje gemaakt, zodat ze kunnen wennen aan hun nieuwe omgeving.

En vandaag lopen ze los in de tuin en nu maar hopen dat ze het hier leuk genoeg vinden om niet weg te vliegen....toch weer heel anders dan kippen en ganzen.....Poelepetaten......

Laatste klus

Na ruim drie jaar is nu de laatste grote klus klaar. Niet dat we nu stoppen,maar voorlopig hebben we er wel even onze buik van vol.

Nadat we vorig jaar al het terrasje bij de keuken hadden vergroot, was het golfplaten afdakje wat er boven hing, me een doorn in het oog. Echt lelijk!

En dan nu, na een boel zweetdruppels en lelijke woorden, zowel in het Hongaars als Nederlands, is het dan toch af. En ik ben er zooo blij mee.....

zo begon het

wij zijn heel lief en geduldig

de oude dakpannen weer in her-gebruik

wel even schoonspuiten

het is een hele puzzel

het wordt al leuk

klaar!

Truttig

Vroeger, in mijn hippe jaren toen ik nog met hele andere dingen bezig was dan met kippenstront en schapen scheren, had ik het truttig gevonden: jam maken van kersen uit de tuin.
Officieel de tuin van onze Nederlandse buren eigenlijk, maar aangezien die er niet zijn nu en de kersen niet wachten tot ze er wel zijn, hebben we de kersen geplukt. In tegenstelling tot vorig jaar, toen een flinke late nachtvorst de totale oogst verwoestte, stikt het nu van de kersen. Zonde om die door de vogels op te laten eten, hoewel er meer dan genoeg voor ze overblijft.

Dus heb ik heerlijke kersen jam gemaakt.

Wel een klus, maar het is de moeite waard en het past goed in onze manier van zogenaamd een beetje zelfvoorzienend leven...tot op zekere hoogte dan natuurlijk.