woensdag 30 mei 2012

Tante Bep.

Ik heb goede herinneringen aan haar, mijn tante Bep, de zus van mijn moeder.
Ze had een huisje op een eiland in Nederhorst den berg, ome Henk (haar man) en Ome Jan (die bij hen inwoonde zolang als ik me kan herinneren en ook een soort van oom voor mij werd) hebben het huisje helemaal samen gebouwd. Het was hun lust en hun leven en in de zomer waren ze daar van mei tot en met september.
Als kind ging ik er dolgraag logeren, ze leerden me vissen en varen met een kano en ik had het er erg naar mijn zin.

De laatste jaren ging het niet zo goed meer met tante Bep, ome Henk was overleden en daar had ze een zware klap van gekregen.
Ik behandelde haar voetjes in mijn praktijk, wat overigens een drama was, want ze kon al heel moeilijk lopen en had erg veel pijn.
Maar ze zeurde nooit en ze luisterde vol belangstelling naar mijn verhalen over ons Hongaarse huis. Ze vond het geweldig allemaal en het deed haar erg denken aan de tijd dat zij zelf met hun huisje bezig waren.

Ook ons beestenboeltje vond ze leuk, mijn moeder printte de foto's op mijn weblog voor haar uit. Tante Bep was nog van het soort dat niet zo handig met een computer is.

Als ik een fotoalbum in elkaar geknutseld had, ging ik even langs haar huis, om de foto's te laten zien.
Dat vond ze echt heel leuk, dat kon ik wel merken.

Maar ze ging steeds harder achteruit en belandde keer op keer in het ziekenhuis.

Toen we in januari vertrokken wist ik eigenlijk wel dat ik haar niet meer terug zou zien. De gevreesde ziekte vrat haar op.

Vandaag wordt ze begraven. Heel sober en  zonder fratsen, zoals ze dat zelf wilde.

Gisteren zaten we in de tuin, de lammetjes om ons heen, ze hadden nog steeds geen namen.

Bep en Wil
'Ik noem het ene lammetje Bep, naar tante Bep', zei ik tegen Jan. 'Dan noemen we de andere Wil, naar je moeder, want het zijn zusjes', bedacht Jan.

Dus in gedachten ben ik vandaag bij haar, tante Bep en natuurlijk ook bij mijn familie die afscheid van haar gaat nemen.
En als onze lammetjes, Bep en Wil door de tuin rennen, dan zal ik zeker vaak nog aan haar denken.
Dag tante Bep. En de groetjes aan ome Henk.



5 opmerkingen:

  1. Mooi verhaal! En ik hoop dat tante Bep het van boven kan meemaken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel veel sterkte met dit verlies.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heb even een traantje weggepinkt. Ge ik ken jouw Tante Wil helemaal niet maar ik leef gewoon mee. En ik weet zeker dat ze daar boven jullie beestenboel ziet.En trots is dat een lammetje naar haar vernoemd is. Liefs en sterkte .

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi verhaal Linda....mooi dat je op deze manier terug kan denken aan je lieve tante.
    Gecondoleerd..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. wat heb je dit weer mooi verteld,
    dan zijn ze toch nog bij je.

    BeantwoordenVerwijderen