vrijdag 9 maart 2012

Hongaarse miscommunicatie

Ik hoef niemand te vertellen dat Hongaars een moeilijke, zo niet onmogelijke taal is voor een Nederlander om te leren.
Ik heb heus mijn best gedaan. Al voordat we een huis hadden gekocht was ik al begonnen met privéles. Iedere donderdag ging ik braaf naar een Hongaarse mevrouw, die met een Nederlandse man getrouwd is en de uitdaging aanging om mij iets van haar moedertaal bij te brengen.
Wat echt wel een uitdaging genoemd mag worden, want jee zeg, wat voelde ik me af en toe oliedom tijdens die lessen. Zal misschien ook wel een beetje met de leeftijd te maken hebben, tenslotte ben ik ook geen 18 meer en kon ik vroeger een rijtje Franse woordjes 's avonds doorkijken om de volgende dag met gemak een 9 in de wacht te slepen, zo simpel lag het allemaal niet meer.
Na anderhalf jaar ben ik ermee gestopt, uit tijdgebrek ook en ook het feit dat ik meer hier was in Hongarije, dan in Nederland. ik heb er erg veel baat bij gehad, maar ik leer nu ook iedere dag woorden erbij, natuurlijk van K, die hier regelmatig vertoefd.





En hoewel we met hem heel goed uit de voeten kunnen, hebben we nog wel eens een misser, die veroorzaakt wordt door ons gebrek aan de kennis van de Hongaarse taal.

Zo herinner ik me een haan van ons, die geslacht werd, wat helemaal de bedoeling niet was.
Bram was een lieve haan, helemaal niet stoer en zat graag op mijn schoot.
 K vertelde dat hij zijn kippen bijna allemaal al op had gegeten.
Het lot van onze kippen was bij voorbaat al beslecht, als wij naar huis gingen, zouden ze terug naar k gaan en eindigen als pörkölt.
Dus zaten wij hardop te bespreken dat we er dan misschien ook wel eentje eerder konden laten slachten, zodat we er zelf ook nog iets aan hadden. Met als troost, dat deze kippen toch maar een mooi leven hadden gehad, een tuin van 4000 vierkante meter en lekkere hapjes die de meeste Hongaarse kippen hier niet op hun dagmenu hebben staan.

De volgende dag gingen we naar de stad om boodschappen te doen, teruggekomen kwam de zoon van k met een plastic tasje aanlopen. Ik keek erin en zag een geslachte kip. Her en der nog een verdwaalde veer, zeker geen kip van de supermarkt.
Heel langzaam drong het tot mijn hersencellen door...het gesprek gisteren met k over het slachten van één van de hanen, of hij dat eventueel zou willen doen omdat we dat zelf echt niet durfden....
'Is dat míjn kip???', vraag ik nog naïef aan het jongetje dat heel trots de tas kwam overhandigen, in de hoop er iets in de vorm van een reep chocola voor terug te krijgen.....
Hij knikt blij.....

'Ze hebben een haan van ons geslacht', gil ik naar buiten, waar J in de tuin staat.
Even is het stil en dan hoor ik een vloek waar niks Hongaars bij zit.....'het is Brammetje'......

We hebben m opgegeten,maar het smaakte echt niet.

Een andere Hongaarse miscommunicatie, was mijn kleding. De zakken met kleding die met de Hongaarse vrachtwagenchauffeur meegingen naar Nederland. Het was dezelfde chauffeur die we al twee keer eerder hadden gehad, dus hij kende K ook, die zorgt in Hongarije ervoor dat alles netjes achter slot en grendel wacht tot wij er zijn.
De laatste zakken waren voor K, zo legde J uit aan de chauffeur, want we hadden veel kleding ingezameld.

Toen we hier aankwamen, bleek dat de chauffeur zo vrij was geweest aan K te vertellen dat de kleding voor hem was en zo kwam het dat al mijn eigen kleding nu ook in de Hongaarse kasten hangt hier in het dorp.

En gisteren hadden we er weer eentje.
We hadden 20 kippen besteld, al in oktober, bij M, de vrouw van K.
Dat zijn dan kuikens van 2 maanden, dus die gaan dan over een maand of vier, vijf eieren leggen.
Maar J hoorde gisteren dat er in het winkeltje ook kippen te koop aangeboden werden, 6 maanden oud en aan de leg, allemaal hennen dus, leek ons ideaal, vooral omdat we toch ook al 7 kuikentjes eigen broed hebben lopen.
Dus uitgelegd aan k, dat we die liever wilden, omdat we dan ook zeker weten dat we geen 15 hanen erbij hebben lopen zometeen, plus dat we direkt eieren konden rapen.
Hij snapte het helemaal en nee, was geen probleem, dus we bestellen 20 kippen in het winkeltje.
Om daarna te horen dat de kippen wel degelijk al besteld zijn van K en dat we nu dadelijk totaal 47 kippen hebben lopen......Iemand nog een fileetje???Kippensoepje?

zonnebaden

4 opmerkingen:

  1. ja ik herken dat z.g.??? spraakverwarring.
    opvallend is het wel dat het altijd met verkoop of betalen te maken heeft.
    Maar goed je kunt je naam altijd nog in hongaarse kippenfarm omtoveren. hihihi.
    groetjes Trudy

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Linda,
    och arm Brammetje! Maar dat is niet alleen een kwestie van miscommunicatie, maar ook dat Hongaren anders tegen dieren aankijken. Een lievelingshaan? daar doen ze niet aan. Het beest een naam geven ook niet... en dat vinden wij nou weer leuk...
    Straks 47 kippen? Nou dan kun je wel een eierwinkeltje beginnen! Wij konden van 5 kippen de eieren al niet alleen op, dus werden ze regelmatig uitgedeeld. Nu is er nog maar één kip die elke dag een eitje legt. De twee anderen doen daar niet aan. Binnenkort halen we jonkies op de markt in Pècs.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. oh wat erg die verwarring...................
    schiet niet op he,
    oh wat veel kippen......... je kan straks je eigen winkel gaan beginnen
    ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Misschien valt het mee, van de 20 bestelde is heel veel hanig, dus geen eieren.....maar kippig zullen jullie in ieder geval eten de komende tijd. Worden de tecks niet zenuwachtig van zoveel piepend volk op het erf? Ik denk dat zij er ook wel eentje lusten!

    BeantwoordenVerwijderen