We hebben al een paar begrafenissen hier meegemaakt. Maar dat waren toch andere begrafenissen als deze. Waren wel mensen die we kenden natuurlijk, in zo’n klein dorp ken je praktisch iedereen. Maar we hadden niet echt een band met die mensen. Bovendien wonen we nu langer hier, dus krijg je ook meer een band met iedereen. Maar deze keer was het minder oppervlakkig. Want dit keer ging het om Janszi. Janszi die regelmatig bij ons kwam om te klussen, bij ons een biertje kwam drinken en af en toe mee-at. En als ik soep of pörkölt gemaakt had, brachten we een pannetje naar hem.
We hielpen elkaar over en weer, zoals dat hier gebruikelijk is. Jan maaide zijn gras en ging samen met hem naar het bos om hout te halen. En dan ineens is ie er niet meer en dat blijft toch een vreemde gewaarwording. Ik vind het altijd zo raar, dat zal nooit wennen.
Dus deze keer was het anders. Jan werd gevraagd door de familie om als vriend van Janszi een speciale taak te verrichten. Het begeleiden van de kist naar het graf, zoals we dat al vaker gezien hadden, met een kaars in de hand lopen de vrienden van de overledene naast de kist in de stoet naar het graf.
Ook werden we uitgenodigd om met de familie na de begrafenis nog even mee te gaan.
Het was een mooie begrafenis met tot mijn verbazing best hippe muziek. Die Janszi, dacht ik. Had ik niet achter hem gezocht.
Heel veel bloemen. En prachtig gezongen door een meisje uit het dorp, ik voelde de tranen toch wel even branden toen en ik zag dat ik niet de enige was. Ach, die Janszi.
Na de plechtigheid liepen we mee naar de Ovoda, waar de familie ook heen ging. We probeerden er nog tussenuit te knijpen, maar we werden tegen gehouden, we moesten en zouden meegaan om nog wat te eten en te drinken.
Het was een heel spektakel, weer echt op zijn Hongaars. Een klein groepje, stuk of vijftien man. Meteen uiteraard de pálinka op de tafel en we kregen een pan soep op tafel en schalen met gekookte groentes en gekookte kip. We snapten eerst niet wat de bedoeling was, maar je moest dus zelf de inhoud van je soep samenstellen, je schepte de groenten en de kip op je bord en daaroverheen de soep. Weer wat geleerd.
En toen we dat op hadden kwamen er enorme schalen met frites en rijst en allerlei soorten vlees en kip. En véééél......
Daarna nog de Hongaarse sterke koffie, dus dat hebben we ook weer meegemaakt.
Het was een bijzondere dag, het afscheid van Janszi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten