Buli

Gisteren was het zover, een feestje vanwege een varken dat geslacht gaat worden en wel bij ons. Wie had ooit gedacht dat er nog eens bij míj in de tuin een varken geslacht zou gaan worden.....ik zeker niet!
Afgelopen zomer hadden we een wild zwijn laten slachten door de schoonzoon van de buurman,die jager is. Dat was toch niet hetzelfde. Nu gingen we het ‘zelf’ doen,dat wil zeggen: wij betalen en kijken, K en zijn broer T doen het werk. Als beloning krijgen ze drank, pörkölt en een paar salamiworsten, stukken spek en wat vlees mee. Zo was de afspraak en zo is het gegaan.

Het begon ermee dat het echt schitterend weer was. Een hele zonnige dag, dat was erg prettig want je bent bijna de hele dag buiten.

En hoe ik het vond, nou, het feestgedoe eromheen vond ik leuk, maar toen ze met het varken aankwamen hij uit de auto op ons gras werd gegooid,schoten de tranen in mijn ogen.
Heel anders dan dat wilde zwijn, die al 4 dagen in het jagershuis in de koeling had gehangen en waar de kop al vanaf was. Dit was een nog warm, schattig varkentje,ik vond het echt afschuwelijk.

Er werd begonnen met het afbranden van de haren.

Daarna werd het varken helemaal schoongemaakt.

En toen was het tijd om hem aan stukken te snijden. Ik moet zeggen,wanaf dat moment dat ie open op tafel lag,ik het niet meer zo naar vond,want eerlijk is eerlijk,als je bij de slager staat weet je ook dondersgoed dat dat allemaal levende dieren zijn geweest.

Dus we hebben geholpen met snijden,inpakken, gehakt maken, salami maken en dat was toch wel leuker als met dat wilde zwijn, het is tenslotte heel apart om mee te kijken hoe salami gemaakt wordt en ook daar sta je misschien niet bij stil, wanneer je je boterhammetje belegd met een plakje worst.

Van het vlees hebben we een grote pan pörkölt gemaakt en we hebben de hongaarse buurtjes uitgenodigd om met ons te vieren dat we lekker in hun dorp blijven. Ze waren allemaal enthousiast en wat dan zo lief is,maar echt niet nodig, is dat ze allemaal wat meebrengen. Doos chocolaatjes, zelgebakken koekjes, een kaarsje, een fles huisgemaakte pálinka, een fles eigenbrouwde wijn, allemaal heel erg lief, maar dat was echt de bedoeling niet. Die mensen hebben al bijna niks en dan gaan ze ook nog van alles weggeven.

De pörkölt die J gemaakt had, viel erg in de smaak en ik vond het heel erg leuk om mijn buren eens wat beter te leren kennen,het is toch anders dan een praatje op straat.

Kortom, het was een hele bijzondere dag.