de speech

De speech.

Toen duidelijk werd dat Nick en Lizzy gingen trouwen, bedacht ik dat ik een speech wilde houden. Dus daar sta ik dan hier, met mijn grote mond.

Dat had ik nog nooit gedaan, dus ben ik even op internet gaan kijken.

Daar vond ik drie dingen die je vooral NIET moet doen als je een speech houdt.

Namelijk NIET Meer dan twee glazen wijn drinken, niet beginnen over de bevalling en maak het niet te lang.

Das allemaal gelukt.

Lieve Nick.

Bijna 26 jaar geleden kwam je ter wereld. 

En ook Danny en Dave, jouw grote broers keken er heel erg naar uit. Er was een zusje besteld, want een broertje hadden ze immers al.

Vooral Danny was echt heel boos dat we niet naar hem geluisterd hadden.

De teleurstelling duurde niet zo lang, want jewas een lieve, makkelijke baby met een zonnig karakter. Net als je moeder.

Dat zonnige karakter, het zat er al vanaf het begin in. Jullie konden goed met elkaar overweg, niet in de laatste plaats vanwege datzelfde zonnige karakter. 

Dat had je als klein jongetje en dat heb je gelukkig nog steeds.

Jullie drieën en Jeroen, die in mijn herinnering altijd bij ons was, hadden een gezamenlijke hobby: gamen.... dat werd in huize Hoksbergen ook veelvuldig gedaan.

En toen bleek er toch ook een wat slechter karaktertrekje naar boven te komen. Geërfd van je vader: verliezen is geen optie. Bóós kon je worden als je een spelletje verloor. Zelfs zo boos dat je ging gooien en smijten  met iets wat in de buurt stond. Ik weet nog dat Danny een doos met kapotte spullen verzameld had, die naast Nick werd neergezet zodat hij ermee kon gooien als hij weer eens een spelletje verloren had.

Pap en ik verhuisden naar Hongarije en jij bleef samen met Danny wonen. Dat ging heel goed, jullie vermaakten je prima en ons huis veranderde in een mannenhuis.

Iedere keer als ik kwam was er weer een aanpassing gedaan. De woonkamer veranderde in een soort mancave, de salontafel en de tv hadden plaatsgemaakt voor een biljarttafel in het midden van de woonkamer. Er leek weinig interesse voor meisjes.....

Maar eindelijk was het dan toch zover. Je belde me op: Mam, ik heb een meisje leren kennen. Ik ga op date!

En een paar weken later bleek het serieus. 

Begin december 2015 ging ik weer naar nederland. Iedere keer weer mijn hart vasthoudend voor wat ik nu weer aan zou treffen. Ik hield met alles rekening, een stapel bierkratten of zo, midden in de kamer, het onkruid in de tuin een meter hoog, overal troep.....

Gniffelend opende Je de deur. 

Ik kwam binnen en alles was netjes opgeruimd en er stonden kaarsjes op tafel en....een echte kerstboom.....compleet met de traditionele ballen en lampjes. toen wist ik: dit is serieus. Een meisje wat het voor elkaar krijgt dat er een kerstboom in dat jongenshuis komt, dat moet de ware zijn.

En dat was zo. Binnen een paar maanden had Lizzy Danny eruit gewerkt en woonden jullie samen.

Omdat wij zo ver weg wonen, was het kennismaken met lizzy anders dan het normaal gesproken gaat. Ik hoorde veel verhalen over lizzy. Dat het een stoere meid was. Bijvoorbeeld de keer dat hun auto een lekke band had. Toen ik een paar dagen later vroeg hoe dat afgelopen was, was het antwoord: oh, die heeft Lizzy verwisseld. 

Voorjaar 2017 vertelde je dat je Lizzy ten huwelijk wilde vragen. Ik was ontroerd. De vraag was nog hoe, waar en wanneer je het zou vragen. Ik vond het zo leuk om samen met jou dat geheimpje te hebben. Want het moest natuurlijk wel een beetje bijzonder worden, het huwelijksaanzoek.

Want, zoals Dave altijd zegt: als nick iets doet, gaat ie voor 110%

Dus gebeurde het heel romantisch, in Parijs.

We moesten nog anderhalf jaar geduld hebben. 

Maar vandaag lieve nick, lieve lizzy, is het eindelijk zover. En zelfs opa, die optimistisch als altijd opperde dat anderhalf jaar wel erg lang was en dat ie dat wel niet zou halen, heeft het gered!

Ik kan me geen stel bedenken, die beter bij elkaar passen dan jullie twee. ‘Voor elkaar gemaakt’, zeggen wij altijd tegen elkaar.

Lieve Lizzy.

ik heb je de afgelopen drie jaar beter leren kennen. De kwantiteit was niet zo groot, maar de kwaliteit van de tijd die we samen hadden was heel groot. 

Ik vond het zo lief dat je me vroeg mee te gaan om de trouwjurk uit te zoeken. Met je schoonmoeder in het buitenland, had je daar heel gemakkelijk onderuit gekund. 

Ik vond het een hele eer. En wat is ie mooi!

Ik kan me geen betere en lievere vrouw voorstellen die mijn kind van me mag overnemen.

Het enige wat ik nog wil zeggen is, dat ik  jullie een lang en gelukkig leven samen wens.